۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''حسن الظن بالله'''، جزئی حدیثی به قلم محدث بزرگ [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|عبدالله بن محمد ابوبکر قرشی]] مشهور به [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابیالدنیا]] (متوفی 281ق)، که در آن احادیث و آثاری در موضوع حسن ظن به خداوند و امید بنده به رحمت و غفران الهی گردآوری شده است. این اثر با مقدمه و تحقیق [[سید، مجدی فتحی|مجدی سید ابراهیم]] به طبع رسیده است. | '''حسن الظن بالله'''، جزئی حدیثی به قلم محدث بزرگ [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|عبدالله بن محمد ابوبکر قرشی]] مشهور به [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابیالدنیا]] (متوفی 281ق)، که در آن احادیث و آثاری در موضوع حسن ظن به خداوند و امید بنده به رحمت و غفران الهی گردآوری شده است. این اثر با مقدمه و تحقیق [[سید، مجدی فتحی|مجدی سید ابراهیم]] به طبع رسیده است. | ||
نویسنده موضوع خوف از خداوند را در کتاب مستقل دیگری مطرح کرده است و رجاء به رحمت الهی از اموری است که تألیف مستقلی را میطلبیده است؛ چراکه رجاء از مهمترین منازل عابدین و آنگونه که ابن قیم گفته است برای مرید سالک ضروری است. در حقیقت رجاء و خوف به منزله دو بال برای پرواز مؤمن به هر مقام محمود و نجات از هر عقبه و گردنه دشوار و فوز به بهشت است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4-5</ref> | نویسنده موضوع خوف از خداوند را در کتاب مستقل دیگری مطرح کرده است و رجاء به رحمت الهی از اموری است که تألیف مستقلی را میطلبیده است؛ چراکه رجاء از مهمترین منازل عابدین و آنگونه که [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قیم]] گفته است برای مرید سالک ضروری است. در حقیقت رجاء و خوف به منزله دو بال برای پرواز مؤمن به هر مقام محمود و نجات از هر عقبه و گردنه دشوار و فوز به بهشت است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4-5</ref> | ||
[[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابیالدنیا]] در این رساله احادیث نبوی و همچنین اخباری که بنده را به رحمت و عفو و غفران الهی امیدوار میکند را نقل کرده است. همچنین خواننده را از ذکر اشعار لطیفی که از رحمت خالق نسبت به بندگانش حکایت میکند محروم نکرده است.<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref> | [[ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابیالدنیا]] در این رساله احادیث نبوی و همچنین اخباری که بنده را به رحمت و عفو و غفران الهی امیدوار میکند را نقل کرده است. همچنین خواننده را از ذکر اشعار لطیفی که از رحمت خالق نسبت به بندگانش حکایت میکند محروم نکرده است.<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref> | ||