بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۵۲

۱۳۱ بایت اضافه‌شده ، ۱۹ آوریل

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۳۱

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-'''بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا''' اثر محمدرضا هدایت‌پناه (متولد 1345)، پژوهشی پیرامون میزان بازتاب تفکر عثمانی در اهل کوفه و بررسی نقش آن در واقعه کربلا.
+'''بازتاب تفکر عثمانی در واقعه کربلا''' اثر [[هدایت پناه، محمدرضا|محمدرضا هدایت‌پناه]] (متولد 1345)، پژوهشی پیرامون میزان بازتاب تفکر عثمانی در اهل کوفه و بررسی نقش آن در واقعه کربلا.
-کتاب درصدد بیان این مطلب است که آنان که در کوفه، مقابل قیام مسلم ایستادند و در کربلا سپاه عمر بن سعد را تشکیل دادند، دارای تفکر عثمانی بودند و کوفی بودن، مساوی شیعه بودن، مغالطه‌ای بیش نیست. البته نویسنده تأکید دارد که این امر، به معنای حاکمیت تفکر عثمانی بر کل شهر کوفه نیست و حتی انکار اکثریت شیعیان در برابر اقلیت عثمانی‌مذهبان نیست و چنین ادعایی هم نشده است، اما وی معتقد است همین اقلیت عثمانی، با پشتوانه قدرت زیاد و مدیریت فعال، توانست با بسیج نیروهای خود در کوفه و البته استفاده ابزاری از ارازل و اوباش شهر، در برابر اکثریت بایستد و آنان را شکست دهد. نویسنده تأکید دارد که این موضوع، نه تنها بزرگ‌نمایی و طرف‌داری متعصبانه از یک گروه و حزب خاصی نیست، بلکه عین واقعیت و کشف حقیقتی تاریخی است. به اعتقاد وی، بزرگ‌نمایی و خطا این است که ما تداعیات ذهنی خود را که از کوفه داریم، بر معارضان قیام امام حسین(ع) تحمیل کنیم. اثبات این مدعا، در پنج بخش و یک ضمیمه، تنظیم شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15</ref>.
+کتاب درصدد بیان این مطلب است که آنان که در کوفه، مقابل قیام مسلم ایستادند و در کربلا سپاه عمر بن سعد را تشکیل دادند، دارای تفکر عثمانی بودند و کوفی بودن، مساوی شیعه بودن، مغالطه‌ای بیش نیست. البته نویسنده تأکید دارد که این امر، به معنای حاکمیت تفکر عثمانی بر کل شهر کوفه نیست و حتی انکار اکثریت شیعیان در برابر اقلیت عثمانی‌مذهبان نیست و چنین ادعایی هم نشده است، اما وی معتقد است همین اقلیت عثمانی، با پشتوانه قدرت زیاد و مدیریت فعال، توانست با بسیج نیروهای خود در کوفه و البته استفاده ابزاری از ارازل و اوباش شهر، در برابر اکثریت بایستد و آنان را شکست دهد. نویسنده تأکید دارد که این موضوع، نه تنها بزرگ‌نمایی و طرف‌داری متعصبانه از یک گروه و حزب خاصی نیست، بلکه عین واقعیت و کشف حقیقتی تاریخی است. به اعتقاد وی، بزرگ‌نمایی و خطا این است که ما تداعیات ذهنی خود را که از کوفه داریم، بر معارضان قیام [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] تحمیل کنیم. اثبات این مدعا، در پنج بخش و یک ضمیمه، تنظیم شده است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15</ref>.
 بخش نخست، به بررسی مفاهیمی همچون تشیع و گونه‌های مختلف آن در کوفه و تفکر عثمانی و نمود آن در مسائل سیاسی- نظامی و فکری و مذهبی اهل کوفه و بستر تاریخی آنها، اختصاص یافته است<ref>متن کتاب، ص19- 34</ref>.
@@ خط ۳۴: / خط ۳۴: @@
 در بخش سوم، بازتاب تفکر عثمانی در کوفه، مورد بحث و بررسی دقیق، قرار گرفته است<ref>همان، ص119- 140</ref>.
-در بخش چهارم، بازتاب تفکر عثمانی در کربلا مورد ارزیابی قرار گرفته و ضمن اینکه عاشورا، برگی دیگر از کارنامه عثمانیان برشمرده شده، بر عدم امکان حضور نیروهای شیعی در کربلا، تأکید شده است<ref>همان، ص149- 190</ref>. در بخش پنجم، نقش فقها و قراء در واقعه کربلا، مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>همان، ص197- 225</ref> و در ضمیمه کتاب، موضوع منع آب از عثمان و تلاش امیرالمؤمنین(ع) برای رساندن آن، بررسی شده است<ref>همان، ص227</ref>.
+در بخش چهارم، بازتاب تفکر عثمانی در کربلا مورد ارزیابی قرار گرفته و ضمن اینکه عاشورا، برگی دیگر از کارنامه عثمانیان برشمرده شده، بر عدم امکان حضور نیروهای شیعی در کربلا، تأکید شده است<ref>همان، ص149- 190</ref>. در بخش پنجم، نقش فقها و قراء در واقعه کربلا، مورد بحث و بررسی قرار گرفته<ref>همان، ص197- 225</ref> و در ضمیمه کتاب، موضوع منع آب از عثمان و تلاش [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] برای رساندن آن، بررسی شده است<ref>همان، ص227</ref>.
 ==پانویس==