۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
بازکاوی مؤلفههای هویت ملی در شاهنامۀ فردوسی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۹
، ۱۲ آوریلجایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره =PIR ۴۴۹۷/و۹د۲ ۱۳۹۷ | | کد کنگره =PIR ۴۴۹۷/و۹د۲ ۱۳۹۷ | ||
| موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق- . شاهنامه -- نقد و تفسیر,ویژگیهای ملی ایرانی در ادبیات^bNational characteristics, Iranian in literature,هویت در ادبیات,شعر فارسی -- قرن ۴ق. -- تاریخ و نقد | | موضوع =فردوسی، ابوالقاسم، ۳۲۹ - ۴۱۶؟ق-. شاهنامه -- نقد و تفسیر,ویژگیهای ملی ایرانی در ادبیات^bNational characteristics, Iranian in literature,هویت در ادبیات,شعر فارسی -- قرن ۴ق. -- تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =اطلاعات | | ناشر =اطلاعات | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
مؤلفههای اصلی هویت ملی ایرانی در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامۀ فردوسی]] عبارتند از: «هویت فرهنگی، هویت دینی، هویت تاریخی، هویت جغرافیایی، هویت سیاسی، هویت زبانی، هویت قومی و نژادی و هویت اقتصادی». در تفسیر این موضوع باید گفت هویت از مجموعۀ ویژگیهایی تشکیل میشود که سبب تعریف احساس درونی شخص نسبت به خود میگردد؛ احساس که سبب تفاوت او از دیگری میشود. این مجموعه شامل عناصر مادی و معنوی است که با هم هویت فرد یا جامعه را میسازند. | مؤلفههای اصلی هویت ملی ایرانی در [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامۀ فردوسی]] عبارتند از: «هویت فرهنگی، هویت دینی، هویت تاریخی، هویت جغرافیایی، هویت سیاسی، هویت زبانی، هویت قومی و نژادی و هویت اقتصادی». در تفسیر این موضوع باید گفت هویت از مجموعۀ ویژگیهایی تشکیل میشود که سبب تعریف احساس درونی شخص نسبت به خود میگردد؛ احساس که سبب تفاوت او از دیگری میشود. این مجموعه شامل عناصر مادی و معنوی است که با هم هویت فرد یا جامعه را میسازند. | ||
مجموعۀ یافتههای این پژوهش نشان میدهد که فردوسی از مؤلفۀ هویت فرهنگی برای تولید مفاهیم مشترک ملی استفاده کرده است؛ مفاهیمی مانند خردورزی، دادگستری، میهندوستی و انگیزۀ دفاع از سرزمین، پایبندی به آیین جنگ، دینباوری، مهرورزی، آزادگی، آزستیزی، تقدیرگرایی، دانایی و دانشوری و .... . | مجموعۀ یافتههای این پژوهش نشان میدهد که فردوسی از مؤلفۀ هویت فرهنگی برای تولید مفاهیم مشترک ملی استفاده کرده است؛ مفاهیمی مانند خردورزی، دادگستری، میهندوستی و انگیزۀ دفاع از سرزمین، پایبندی به آیین جنگ، دینباوری، مهرورزی، آزادگی، آزستیزی، تقدیرگرایی، دانایی و دانشوری و..... | ||
دین در شاهنامه دارای اهمیت ویژهای است. به گونهای که هم نشانههایی از ادیان باستان مانند آیین زروان، مهرپرستی، مانوی، مزدک و زرتشتی در آن وجود دارد و هم توصیفات آشکاری از دین اسلام و مذهب شیعه دیده میشود. از سوی دیگر به سایر ادیان مانند یهودی و مسیحی نیز اشاراتی شده است. | دین در شاهنامه دارای اهمیت ویژهای است. به گونهای که هم نشانههایی از ادیان باستان مانند آیین زروان، مهرپرستی، مانوی، مزدک و زرتشتی در آن وجود دارد و هم توصیفات آشکاری از دین اسلام و مذهب شیعه دیده میشود. از سوی دیگر به سایر ادیان مانند یهودی و مسیحی نیز اشاراتی شده است. | ||