صوفیان! الصلای پنهانی: مقاله‌هایی درباره شمس و مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

[[شمس تبریزی، محمد|شمس تبریزی]] از آن خوبان پارسی‌گویی است که به‌راستی بخشندگان عمرند و شاید که رندان پارسا و پارسایان رند سخنان آنان را برای جان و دل بشارتی شمرند و آویزۀ گوش هوش کنند، به‌ویژه که شمس جویباری باریک نیست که چون سرچشمه را بربندی، خشک ایستد و برکه‌ای نیست که چون از جوی ببرد و در جای بماند، بگندد. دریایی است متلاطم و مواج که رودی پرجوش و خروش چون حضرت [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] از آن نشئت می‌گیرد. او نه‌تنها در جای‌ماندگان را به حرکت درمی‌آورد، بلکه پویندگان را نیز در راهی جز آنچه می‌پویند می‌دواند، که خود گفت: «کار ما به عکس همه خلق باشد: هر چه ایشان قبول کنند، ما رد کنیم، و هر چه ایشان رد کنند، ما قبول کنیم!». نویسنده در اولین نوشتار این کتاب کوشیده تا برخی مخالف‌خوانی‌های شمس را با دگر بزرگان بازگو کند و هم از مشابهت‌های گفتاری و تأثیرات فراوان او در افکار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] سخن بگوید و بعضی از سرچشمه‌های فکری که ذهن او را سیراب کرده، بازشناسی کند.