۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
طنزهای باستانی؛ البته دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی: تفاوت میان نسخهها
طنزهای باستانی؛ البته دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۵۶
، ۱۲ آوریلجایگزینی متن - ' .' به '.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
کسانی که با مرحوم [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] و آثار او آشنایی دارند و سبک و سیاق نوشتههای او را از لایههای آثار تاریخیاش چشیده و لمس کردهاند، بر این باورند که صفحات قطور تاریخ از منظر استاد باستانی پاریزی، در لایۀ نازک و نامرئی طنز پیچیده شده است؛ البته خود استاد پا فراتر گذاشته است و کل تاریخ را آمیخته به طنز میداند: «کل تاریخ به طنز آمیخته است. هیچ حادثۀ مهم تاریخی نیست که با یک طنز مهم شروع نشده باشد یا لااقل با یک طنز مهمتر خاتمه نیابد». | کسانی که با مرحوم [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] و آثار او آشنایی دارند و سبک و سیاق نوشتههای او را از لایههای آثار تاریخیاش چشیده و لمس کردهاند، بر این باورند که صفحات قطور تاریخ از منظر استاد باستانی پاریزی، در لایۀ نازک و نامرئی طنز پیچیده شده است؛ البته خود استاد پا فراتر گذاشته است و کل تاریخ را آمیخته به طنز میداند: «کل تاریخ به طنز آمیخته است. هیچ حادثۀ مهم تاریخی نیست که با یک طنز مهم شروع نشده باشد یا لااقل با یک طنز مهمتر خاتمه نیابد». | ||
همین نگرش طنزگونه به تاریخ و زوایای پنهان و پیدای رویدادهای تاریخی است که باستانی پاریزی را در پنجاه سال تاریخنگاری به سبکی از تاریخنگاری سوق میدهد که با وجود اقبال بیشمار مخاطبان، عدهای هم چنین سبک و سیاق در تاریخنویسی را برنمیتابند یا خلاف روش مرسوم تاریخنگاری علمی قلمداد میکنند. او در پاسخ به برخی منتقدان سبک تاریخنویسیاش نهتنها از روش خود عقبنشینی نمیکند، بلکه در پاسخ به سؤال مجلۀ «گلآقا» دربارۀ سبک قلمی خود و گرایش به طنز و شوخطبعی میگوید: «خوشوقتم که نوشتهها و کتابهای مرا صاحب اشارات طنزآمیز شناختهاید ... قضاوت گلآقا که خود امروز حاکم بر طنز در زبان فارسی است، برای مخلص یک غنیمت است؛ دستی را که حاکم ببرد، خون ندارد». | همین نگرش طنزگونه به تاریخ و زوایای پنهان و پیدای رویدادهای تاریخی است که باستانی پاریزی را در پنجاه سال تاریخنگاری به سبکی از تاریخنگاری سوق میدهد که با وجود اقبال بیشمار مخاطبان، عدهای هم چنین سبک و سیاق در تاریخنویسی را برنمیتابند یا خلاف روش مرسوم تاریخنگاری علمی قلمداد میکنند. او در پاسخ به برخی منتقدان سبک تاریخنویسیاش نهتنها از روش خود عقبنشینی نمیکند، بلکه در پاسخ به سؤال مجلۀ «گلآقا» دربارۀ سبک قلمی خود و گرایش به طنز و شوخطبعی میگوید: «خوشوقتم که نوشتهها و کتابهای مرا صاحب اشارات طنزآمیز شناختهاید... قضاوت گلآقا که خود امروز حاکم بر طنز در زبان فارسی است، برای مخلص یک غنیمت است؛ دستی را که حاکم ببرد، خون ندارد». | ||
[[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] ورود به حوزۀ طنز در آثارش را نهتنها در مسائل عمومی و به اصطلاح پیشپاافتاده تاریخی، بلکه در سیاسیترین، جدیترین و بحثبرانگیزترین موضوعات تاریخی، ضروری و هدفمند میداند: «... فی المثل اشاره کنیم به طنزهای حاج میرزا آقاسی با شاهزادگان قاجار، یا آن بیان معروف میرزا آقاسی، در باب درخواست روسیه در دریای خزر ـ وقتی که از او سؤال کرده بودند و گویا گفته بود: ما به خاطر شریف را به خاطر یک قاشق آب شور، تلخ نمیکنیم! جمله آنقدر لطیف است و طنز آنقدر ظریف، که کل مناسبات سیاسی و روابط خارجی را تحتالشعاع قرار میدهد». | [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]] ورود به حوزۀ طنز در آثارش را نهتنها در مسائل عمومی و به اصطلاح پیشپاافتاده تاریخی، بلکه در سیاسیترین، جدیترین و بحثبرانگیزترین موضوعات تاریخی، ضروری و هدفمند میداند: «... فی المثل اشاره کنیم به طنزهای حاج میرزا آقاسی با شاهزادگان قاجار، یا آن بیان معروف میرزا آقاسی، در باب درخواست روسیه در دریای خزر ـ وقتی که از او سؤال کرده بودند و گویا گفته بود: ما به خاطر شریف را به خاطر یک قاشق آب شور، تلخ نمیکنیم! جمله آنقدر لطیف است و طنز آنقدر ظریف، که کل مناسبات سیاسی و روابط خارجی را تحتالشعاع قرار میدهد». | ||