۱۴۴٬۶۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
بیتردید شهرت [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] در درجه نخست بهواسطه مسند اوست. تاکنون از این کتاب پنج شش دستنوشته پیدا شده که در گنجینههای نسخ خطی دنیا نگهداری میشود. یکی از این نسخهها با کتاب «[[المقصد العلي في زوائد أبييعلی الموصلي]]» اثر ابن حجر هیثمی همراه است. معروف است که [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] دو مسند داشته: یکی کبیر و دیگری صغیر، اما در جایی این مطلب روشن نشده که آیا این دستنوشتهها مربوط به مسند کبیر است یا صغیر؛ حتی [[سليم اسد، حسين|حسین سلیم اسد]] که رنج تصحیح، مقابله و شرح مسند ابویعلی را بر خود هموار ساخته، هیچ جا به این نکته اشارهای ندارد که آیا اساساً [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] یک مسند تألیف کرده یا دو مسند و مسندی که به کوشش او در دسترس پژوهندگان قرار گرفته، مسند کبیر است یاصغیر؟ | بیتردید شهرت [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] در درجه نخست بهواسطه مسند اوست. تاکنون از این کتاب پنج شش دستنوشته پیدا شده که در گنجینههای نسخ خطی دنیا نگهداری میشود. یکی از این نسخهها با کتاب «[[المقصد العلي في زوائد أبييعلى الموصلي|المقصد العلي في زوائد أبييعلی الموصلي]]» اثر ابن حجر هیثمی همراه است. معروف است که [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] دو مسند داشته: یکی کبیر و دیگری صغیر، اما در جایی این مطلب روشن نشده که آیا این دستنوشتهها مربوط به مسند کبیر است یا صغیر؛ حتی [[سليم اسد، حسين|حسین سلیم اسد]] که رنج تصحیح، مقابله و شرح مسند ابویعلی را بر خود هموار ساخته، هیچ جا به این نکته اشارهای ندارد که آیا اساساً [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] یک مسند تألیف کرده یا دو مسند و مسندی که به کوشش او در دسترس پژوهندگان قرار گرفته، مسند کبیر است یاصغیر؟ | ||
حافظ اسماعیل بن محمد بن فضل تیمی گوید: «مسندهایی چون مسند عدنی و مسند احمد بن منیع را خواندم. این مسندها به رودها مانند، اما مسند ابویعلی به دریا ماند که محل گرد آمدن رودهاست». ذهبی به دنبال این سخن میافزاید: «او درست گفته، بهویژه درباره مسندی که نزد مردم اصفهان رایج است و از طریق ابن مقری آن را از مؤلف نقل میکنند؛ زیرا آن مجموعه بس بزرگی است برخلاف آن مسندی که برای ما از طریق ابوعمرو [محمد بن احمد] بن حمدان [حیری] از [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] نقل کردهاند؛ زیرا این یکی مختصر است». اگر این سخن ذهبی را در اینباره معتبر بدانیم، باید بگوییم مسندی که چاپ شده، مسند صغیر است؛ زیرا راوی این مسند از مؤلف، ابوعمرو محمد بن احمد بن حمدان حیری (متوفی حدود 380ق) است، نه ابن مقری. یکی از پژوهندگان معاصر ضمن یک بحث استطرادی در اینباره مینویسد: «مسند ابویعلی که مورد بحث ماست، مسند کبیر است. وی مسند دیگری هم دارد که صغیر است. مسند کبیر مرجعی غنی و گسترده و اعتبار احادیثش در حد مسند امام احمد بن حنبل است». آنگاه به دنبال سخن خود، همان گفته اسماعیل بن محمد تیمی را میآورد؛ بنابراین بر پایه اطلاعات موجود، این نکته در پرده ابهام باقی میماند و امید است در خلال مطالعات آینده پاسخ پرسش بالا به دست آید. گفتنی است که در مسند ابویعلی چند بار تصریح شده که وی در سال 306 هجری، یعنی یک سال پیش از وفاتش، مسند را بر شاگردانش املا کرده است<ref>ر.ک: طباطبایی، سید کاظم، ص439-441</ref>. | حافظ اسماعیل بن محمد بن فضل تیمی گوید: «مسندهایی چون مسند عدنی و مسند احمد بن منیع را خواندم. این مسندها به رودها مانند، اما مسند ابویعلی به دریا ماند که محل گرد آمدن رودهاست». ذهبی به دنبال این سخن میافزاید: «او درست گفته، بهویژه درباره مسندی که نزد مردم اصفهان رایج است و از طریق ابن مقری آن را از مؤلف نقل میکنند؛ زیرا آن مجموعه بس بزرگی است برخلاف آن مسندی که برای ما از طریق ابوعمرو [محمد بن احمد] بن حمدان [حیری] از [[ابویعلی، احمد بن علی|ابویعلی]] نقل کردهاند؛ زیرا این یکی مختصر است». اگر این سخن ذهبی را در اینباره معتبر بدانیم، باید بگوییم مسندی که چاپ شده، مسند صغیر است؛ زیرا راوی این مسند از مؤلف، ابوعمرو محمد بن احمد بن حمدان حیری (متوفی حدود 380ق) است، نه ابن مقری. یکی از پژوهندگان معاصر ضمن یک بحث استطرادی در اینباره مینویسد: «مسند ابویعلی که مورد بحث ماست، مسند کبیر است. وی مسند دیگری هم دارد که صغیر است. مسند کبیر مرجعی غنی و گسترده و اعتبار احادیثش در حد مسند امام احمد بن حنبل است». آنگاه به دنبال سخن خود، همان گفته اسماعیل بن محمد تیمی را میآورد؛ بنابراین بر پایه اطلاعات موجود، این نکته در پرده ابهام باقی میماند و امید است در خلال مطالعات آینده پاسخ پرسش بالا به دست آید. گفتنی است که در مسند ابویعلی چند بار تصریح شده که وی در سال 306 هجری، یعنی یک سال پیش از وفاتش، مسند را بر شاگردانش املا کرده است<ref>ر.ک: طباطبایی، سید کاظم، ص439-441</ref>. | ||