مطالعات ادبی هرمنوتیک متن‌شناختی: تفاوت میان نسخه‌ها

مطالعات ادبی هرمنوتیک متن‌شناختی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۲۰:۴۳

۳۹ بایت اضافه‌شده ، ۱۹ مارس

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۰۶۴

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
-'''مطالعات ادبی هرمنوتیک متن‌شناختی'''  تألیف مهیار علوی‌مقدم، تأویل و رویکرد هرمنوتیکی، باعث افزایش بهره‌گیری هر چه بیشتر خواننده از ارزش‌های شناخته‌نشدۀ متن می‌شود.
+'''مطالعات ادبی هرمنوتیک متن‌شناختی'''  تألیف [[علوی‌مقدم، مهیار|مهیار علوی‌مقدم]]، تأویل و رویکرد هرمنوتیکی، باعث افزایش بهره‌گیری هر چه بیشتر خواننده از ارزش‌های شناخته‌نشدۀ متن می‌شود.
 ==ساختار==
@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 ==گزارش کتاب==
-در این نوشتار دیدگاه‌های گوناگون هرمنوتیک و نظریه‌های فهم و تأویل متن مطرح شده است؛ از نظریۀ «فهم، پاداش ایمان است» اگوستین قدیس تا «نهضت اصلاح دینی» مارتین لوتر؛ از «بایستگی‌های هرمنوتیک‌گرایی متن‌های عرفانی رازآمیز» تا «تأویل‌های عقلی و شهودی»؛ از «تباین روش‌شناختی علوم انسانی و علوم طبیعی» دیلتای تا «همسانی روش‌‌شناختی بین این علوم» در نزد ریکور؛ از «خواننده‌محوری و نظریۀ دریافت» تا «هرمنوتیک عینی‌گرا و تاریخ‌گرا»؛ از «هرمنوتیک عام‌گرای» شلایر ماخر و «نیت‌گرایی» هرش تا «زبانی‌بودن حقیقت کثرت‌پذیر» نیچه و «هرمنوتیک هستی» هایدگر و «مستقل‌بودن معنای متن از نیت نویسنده» در نزد گادامر و «توجه به سبک متن و نقش آن در فرآیند تأویل» از نظر ریکور؛ از نظریۀ «زیباشناسی دریافت» آیزر ویاس تا نظریۀ «مغالطۀ قصدی» ویلیام ویمست و مونرو بردزلی مبنی بر نقش قصد مؤلف در تعیین معنای متن ادبی و در برابر آن نظریۀ «اعتبار در تفسیر» هرش در دفاع از مؤلف و .... . این نکته گفتنی است که اینگونه نظریه‌ها که گاه با یکدیگر متفاوت می‌نمایند و در تباین در چند باور با یکدیگر وجه مشترک دارند:
+در این نوشتار دیدگاه‌های گوناگون هرمنوتیک و نظریه‌های فهم و تأویل متن مطرح شده است؛ از نظریۀ «فهم، پاداش ایمان است» [[اگوستین قدیس]] تا «نهضت اصلاح دینی» مارتین لوتر؛ از «بایستگی‌های هرمنوتیک‌گرایی متن‌های عرفانی رازآمیز» تا «تأویل‌های عقلی و شهودی»؛ از «تباین روش‌شناختی علوم انسانی و علوم طبیعی» دیلتای تا «همسانی روش‌‌شناختی بین این علوم» در نزد ریکور؛ از «خواننده‌محوری و نظریۀ دریافت» تا «هرمنوتیک عینی‌گرا و تاریخ‌گرا»؛ از «هرمنوتیک عام‌گرای» شلایر ماخر و «نیت‌گرایی» هرش تا «زبانی‌بودن حقیقت کثرت‌پذیر» نیچه و «هرمنوتیک هستی» هایدگر و «مستقل‌بودن معنای متن از نیت نویسنده» در نزد گادامر و «توجه به سبک متن و نقش آن در فرآیند تأویل» از نظر ریکور؛ از نظریۀ «زیباشناسی دریافت» آیزر ویاس تا نظریۀ «مغالطۀ قصدی» ویلیام ویمست و مونرو بردزلی مبنی بر نقش قصد مؤلف در تعیین معنای متن ادبی و در برابر آن نظریۀ «اعتبار در تفسیر» هرش در دفاع از مؤلف و .... . این نکته گفتنی است که اینگونه نظریه‌ها که گاه با یکدیگر متفاوت می‌نمایند و در تباین در چند باور با یکدیگر وجه مشترک دارند:
 ـ هرمنوتیک، شالوده‌شکنی، پساساختارگرایی و بینامتنیت، دریچه‌های جدیدی را در نقد و تحلیل دنیای متن می‌گشایند. همۀ این نظریه‌ها در «جستجوی معنا هستند، معنایی نامتعین که می‌توان از آن به متن رسید و همین به معنای بسط و گسترش «مسئلۀ معنا»ست. به یاری رویکردهایی مانند هرمنوتیک، پساساختارگرایی و نشانه ـ معناشناسی می‌توان زوایای «دیده‌نشدن متن» را کشف و بازگفت.
@@ خط ۵۰: / خط ۵۰: @@
 ارائۀ مبانی پنج‌گانۀ هرمنوتیکی در تحلیل متن مناسب (پیش‌دانسته‌های مفسر و تأویل‌کننده، پرسش از تاریخ و دریافت‌های گذشته، علاقه و انتظار از متن، شناخت و کشف مرکز معنای متن، تفسیر و تأویل متن در بافت موقعیتی خواننده و تأویل‌کننده) و تأویل مبتنی بر چندگانگی معنایی و فهم و تأویل زبان اشارت و لایه‌های پنهان متن از اهداف فصل پایانی این کتاب است.<ref>[https://literaturelib.com/books/3625 پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>
 ==پانويس ==
 <references />