پرش به محتوا

حذف الفضول عن علم الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل')
 
خط ۲۷: خط ۲۷:
''' حذف الفضول عن علم الأصول'''، نوشته [[امین، سید محسن|سید محسن امین حسینی عامِلی]] (1284-1371ق)، فقیه، ادیب و شرح‌حال‌نگار بزرگ شیعی است. او مبحث‌هایی از دانش اصول فقه را که بایسته است طالبان این علم آن‌ها را بیاموزند، کوتاه ارائه کرده و از افزوده‌های بی‌ثمر و تباه‌کننده عمر طلاب پرهیز کرده است<ref>ر.ک: خطبه نویسنده، ص3</ref>‏.
''' حذف الفضول عن علم الأصول'''، نوشته [[امین، سید محسن|سید محسن امین حسینی عامِلی]] (1284-1371ق)، فقیه، ادیب و شرح‌حال‌نگار بزرگ شیعی است. او مبحث‌هایی از دانش اصول فقه را که بایسته است طالبان این علم آن‌ها را بیاموزند، کوتاه ارائه کرده و از افزوده‌های بی‌ثمر و تباه‌کننده عمر طلاب پرهیز کرده است<ref>ر.ک: خطبه نویسنده، ص3</ref>‏.


در توضیح کار امین این‌گونه گفته می‌شود که اصول فقه همواره با توجه به نوابغ و علمای بزرگی که داشته در معرض اصلاح، نقد و تکامل بوده است. این دانش سه مرحله تاریخی را به خود دیده است؛ در نخستین مرحله، اخباریان اعتبار و هویت این دانش را به چالش کشیده و توانستند بسیار بر حوزه فقه چیره شوند. مرحله دوم با ظهور [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحید بهبهانی]] آغاز شد. او در برابر اخباریان ایستاد و دانش اصول را همراه با نقد آن دوباره استوار کرد. در مرحله سوم، دانش اصول فقه با نقد روش‌های پیروی‌شده در گذشته و نشان ‌دادن معایب آن روبه‌رو شد. [[امین، سید محسن|سید محسن امین]] از برجسته‌ترین پیرایش‌گران این علم در این مرحله است. او در این اثر کوشیده است که با نگاه انتقادی و با روش ساده، افزوده‌های بی‌ثمر را از دامان این علم بزداید<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص8-3</ref>‏.
در توضیح کار امین این‌گونه گفته می‌شود که اصول فقه همواره با توجه به نوابغ و علمای بزرگی که داشته در معرض اصلاح، نقد و تکامل بوده است. این دانش سه مرحله تاریخی را به خود دیده است؛ در نخستین مرحله، اخباریان اعتبار و هویت این دانش را به چالش کشیده و توانستند بسیار بر حوزه فقه چیره شوند. مرحله دوم با ظهور [[بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل|وحید بهبهانی]] آغاز شد. او در برابر اخباریان ایستاد و دانش اصول را همراه با نقد آن دوباره استوار کرد. در مرحله سوم، دانش اصول فقه با نقد روش‌های پیروی‌شده در گذشته و نشان ‌دادن معایب آن روبه‌رو شد. [[امین، سید محسن|سید محسن امین]] از برجسته‌ترین پیرایش‌گران این علم در این مرحله است. او در این اثر کوشیده است که با نگاه انتقادی و با روش ساده، افزوده‌های بی‌ثمر را از دامان این علم بزداید<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص8-3</ref>‏.


[[امین، سید محسن|امین]] برخی مباحث علم اصول را با استناد به منابع اصولیان در هشت مبحث و فصل‌های متعدد به‌اجمال توضیح داده است؛ این مباحث با عنوان‌های: الفاظ (وضع، اقسام دلالت، جزیی و کلی، مفرد و مرکب، مترادف و مشترک)، حقیقت و مجاز، به‌کار بردن یک لفظ در بیش از یک معنا، کاربرد لفظ در معنای حقیقی و مجازی، مشتق، امر و اقسام وجوب و نهی، ارائه شده‌اند.
[[امین، سید محسن|امین]] برخی مباحث علم اصول را با استناد به منابع اصولیان در هشت مبحث و فصل‌های متعدد به‌اجمال توضیح داده است؛ این مباحث با عنوان‌های: الفاظ (وضع، اقسام دلالت، جزیی و کلی، مفرد و مرکب، مترادف و مشترک)، حقیقت و مجاز، به‌کار بردن یک لفظ در بیش از یک معنا، کاربرد لفظ در معنای حقیقی و مجازی، مشتق، امر و اقسام وجوب و نهی، ارائه شده‌اند.