تاريخ الإسلام و وفيات المشاهير و الأعلام: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ذهبى]] حوادث و زندگينامه چهار طبقه اول از سال اول تا سال چهلم هجرى را به دليل عدم گستردگى تاريخ زندگى افراد و تعداد كم آنان، از هم جدا نكرده است.او حوادث را بر اساس سالشمار آورده، از اين رو يك حادثه را در چند سال ذكر كرده است. نويسندگان كتاب‌هاى تاريخى در آغاز اهتمام خود را بر بيان حوادث تاريخى گذاشته بودند مانند خليفه بن خياط و [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] امّا بعد از قرن ششم هجرى بويژه نزد تاريخ نگاران محدث تحولاتى صورت گرفت و اهتمام خود را بر زندگينامه نويسى صرف كردند مانند [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] در المنتظم كه حوادث را بر اساس سالشمار بيان كرده و زندگينامه‌ها را نيز در همان سال در پى آورده است و نويسندگان بعد از او نيز چنين كرده‌اند. اين روش متأثر از علم حديث نبوى و توجه به روايت آثار شريفه مى‌باشد؛ از اين رو [[ذهبى]] كوشش خود را بر توجه به زندگينامه نويسى گذارده به گونه‌اى كه حدود 85% از كتاب را در برگرفته است.زندگينامه‌هاى بين سال‌هاى 41 تا 300 ه. ق را بر اساس طبقه‌هاى دهساله و به ترتيب حروف معجم منظم، و از سال‌هاى 301 تا 700 ه. ق زندگينامه‌هاى هر سال را جداگانه و بر اساس حروف معجم مرتب نموده است. در تنظيم داخلى طبقه‌ها، تنها به نام افراد توجه نكرده بلكه به شهرت در نام، لقب و كنيه نيز توجه كرده است. افراد معروف به كنيه را جداگانه در طبقه‌هاى خودشان و يا در ترتيب سال‌ها ذكر كرده است و براى دسترسى آسان به زندگينامه‌ها، ارجاع‌هاى بسيارى داده است. از سال 572 ه. به جزء چهار سال در پايان زندگينامه‌هاى هر سال، متولدين از افراد مشهور را بيان كرده است.بدون هيچ اغراقى روش نگارش ادبى [[ذهبى]] قوى است و هيچ اشتباه و خطايى در آن نيست مگر به ندرت كه منشأ آن سهو قلم مى‌باشد. البته منظور روش بيان او نيست بلكه او در همه كتاب‌هايش در جرح و تعديل افراد، عبارت‌هاى مناسبى به كار برده است.