بغية المستفيد لشرح منیة المرید: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
خط ۴۲: خط ۴۲:
نویسنده «خاتمه‌ای» را به پایان کتاب افزوده است و در آن از فضیلت یاقوت دردانه و «جوهرة الكمال»، که در ستایش سیّد رجال است، سخن می‌گوید<ref>ر.ک: متن کتاب، 466-164</ref>‏.
نویسنده «خاتمه‌ای» را به پایان کتاب افزوده است و در آن از فضیلت یاقوت دردانه و «جوهرة الكمال»، که در ستایش سیّد رجال است، سخن می‌گوید<ref>ر.ک: متن کتاب، 466-164</ref>‏.


اذکار روز جمعه از لوازم سلوک‌ شمرده‌ شده است. مرید باید بعد از نماز عصر به ذکر «لا إله إلا الله» بپردازد و این ذکر را همچنان تا غروب‌ ادامه‌ دهد. او درباره حضور زنان در حلقه‌های ذکر بحث نموده است<ref>ر.ک: همان، ص434 و 428</ref>. ‏همچنین لازم است مرید در این حالت، طهارت مائیه (وضو، غسل) داشته باشد؛ لیکن در تلقین این ذکر عدد خاصی لحاظ نشده‌ است‌. تجانیه بر این باورند که‌ صحیفه‌ اعمال در آخر هر هفته به خداوند عرضه و با این عمل اول و آخر نامه اعمال مزین و معطر به ذکر تهلیل می‌شود<ref>ر.ک: خسروشاهی، مرتضی ، ص78</ref>‏.
اذکار روز جمعه از لوازم سلوک‌ شمرده‌ شده است. مرید باید بعد از نماز عصر به ذکر «لا إله إلا الله» بپردازد و این ذکر را همچنان تا غروب‌ ادامه‌ دهد. او درباره حضور زنان در حلقه‌های ذکر بحث نموده است<ref>ر.ک: همان، ص434 و 428</ref>. ‏همچنین لازم است مرید در این حالت، طهارت مائیه (وضو، غسل) داشته باشد؛ لیکن در تلقین این ذکر عدد خاصی لحاظ نشده‌ است‌. تجانیه بر این باورند که‌ صحیفه‌ اعمال در آخر هر هفته به خداوند عرضه و با این عمل اول و آخر نامه اعمال مزین و معطر به ذکر تهلیل می‌شود<ref>ر.ک: خسروشاهی، مرتضی، ص78</ref>‏.


[[تجا‌نی‌، محمد عربی‌|محمد عربی]] درباره سند وِرد و فضیلت‌های آن بحث نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، 336-316</ref>‏. او در «صفت مقدّم» به اهلیت‌ داشتن کسی که می‌خواهد اوراد به او تلقین شود و آن‌ها را بیاموزد، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص337</ref>. ‏وی آنچه را که گیرنده وِرد هنگام اخذ و پس از آن لازم دارد، شرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص346</ref>. ‏نویسنده همچنین، مباحثی را درباره «ارکان ورد» و وقت و فضیلت وظیفه (که از لوازم وِرد شمرده می‌شود) و ارکان آن (که همان استغفار است) ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص401، 412، 413، 415 و 425</ref>‏.
[[تجا‌نی‌، محمد عربی‌|محمد عربی]] درباره سند وِرد و فضیلت‌های آن بحث نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، 336-316</ref>‏. او در «صفت مقدّم» به اهلیت‌ داشتن کسی که می‌خواهد اوراد به او تلقین شود و آن‌ها را بیاموزد، پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص337</ref>. ‏وی آنچه را که گیرنده وِرد هنگام اخذ و پس از آن لازم دارد، شرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص346</ref>. ‏نویسنده همچنین، مباحثی را درباره «ارکان ورد» و وقت و فضیلت وظیفه (که از لوازم وِرد شمرده می‌شود) و ارکان آن (که همان استغفار است) ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص401، 412، 413، 415 و 425</ref>‏.


در طریقت تجانیه به دو گونه شرایط و آداب ورود به آن («شروط عمومی»‌ و «شروطی برای اوراد و اذکار خاص»)، اشاره می‌شود. نویسنده برای همین، فصلی را برای دو صلوات شریفی که از اسرار عارفان بزرگ طریقت بشمار می‌آید و احمد تجانی آن دو را در خاتمه نظمش آورده‌ است، ویژه نموده است<ref>ر.ک: همان، ص462-438</ref>‏؛ یکی «صلوات فاتح» است که صلواتی برای گشودن درهای بسته شمرده می‌شود و متن آن چنین است: «اللّهم‌ صلّ‌ علی‌ سيّدنا‌ محمد‌، الفاتح‌ لما أُغلِقَ و الخاتم لما سبق، ناصر الحق بالحق و الهادي إلی صراطك المستقيم و علی آله حق قدره و مقداره العظيم» و دیگری «جوهرة الكمال في مدح سيّد الرّجال» است که یکی از ارکان وظیفه شمرده می‌شود و آن، صلواتی معروف نزد اهل طریقت تجانیه است و ذکر ‌آن نیز چنین است: «اللهم صلّ و سلّم علی عين الرحمة الربانية و الياقوتة المتحقّقة الحائطة بمركز الفهوم و المعاني و نور الأكوان المتكوّنة الآدميّ صاحب الحق الربّاني، البرق الأسطع‌ بمزون‌ الأرباح المالئة‌ لكلّ متعرض من البحور و الأواني، البرق الأسطع بمزون الأرباح‌ المالئة‌ لكلّ‌ متعرّض من البحور و الأواني، اللهم صل و سلم علی عين الحق التي تتجلی منها عروش الحقائق عين المعارف ‌‌الأقوم‌ صراطك التام الأسقم اللهم صلّ و سلّم علی طلعة الحق بالحق الكنز الأعظم إفاضتك‌ منك‌ إليك‌ إحاطة النور المطلسم صلّی الله عليه و علی آله ، صلاة تعرفنا بها إياه»<ref>ر.ک: خسروشاهی، مرتضی، ص79</ref>‏.
در طریقت تجانیه به دو گونه شرایط و آداب ورود به آن («شروط عمومی»‌ و «شروطی برای اوراد و اذکار خاص»)، اشاره می‌شود. نویسنده برای همین، فصلی را برای دو صلوات شریفی که از اسرار عارفان بزرگ طریقت بشمار می‌آید و احمد تجانی آن دو را در خاتمه نظمش آورده‌ است، ویژه نموده است<ref>ر.ک: همان، ص462-438</ref>‏؛ یکی «صلوات فاتح» است که صلواتی برای گشودن درهای بسته شمرده می‌شود و متن آن چنین است: «اللّهم‌ صلّ‌ علی‌ سيّدنا‌ محمد‌، الفاتح‌ لما أُغلِقَ و الخاتم لما سبق، ناصر الحق بالحق و الهادي إلی صراطك المستقيم و علی آله حق قدره و مقداره العظيم» و دیگری «جوهرة الكمال في مدح سيّد الرّجال» است که یکی از ارکان وظیفه شمرده می‌شود و آن، صلواتی معروف نزد اهل طریقت تجانیه است و ذکر ‌آن نیز چنین است: «اللهم صلّ و سلّم علی عين الرحمة الربانية و الياقوتة المتحقّقة الحائطة بمركز الفهوم و المعاني و نور الأكوان المتكوّنة الآدميّ صاحب الحق الربّاني، البرق الأسطع‌ بمزون‌ الأرباح المالئة‌ لكلّ متعرض من البحور و الأواني، البرق الأسطع بمزون الأرباح‌ المالئة‌ لكلّ‌ متعرّض من البحور و الأواني، اللهم صل و سلم علی عين الحق التي تتجلی منها عروش الحقائق عين المعارف ‌‌الأقوم‌ صراطك التام الأسقم اللهم صلّ و سلّم علی طلعة الحق بالحق الكنز الأعظم إفاضتك‌ منك‌ إليك‌ إحاطة النور المطلسم صلّی الله عليه و علی آله، صلاة تعرفنا بها إياه»<ref>ر.ک: خسروشاهی، مرتضی، ص79</ref>‏.


نویسنده در فصل دوم به پاره‌ای از فضیلت‌های عمومی که ویژه ارکان وِردهاست، پرداخته است؛ او در این قسمت به فضیلت‌های اَذکار «استغفار»، «صلوات بر پیامبر(ص) و آل او» و «کلمه توحید و اخلاص» (لا إله إلّا الله)، با بهره‌گیری از قرآن، احادیث و سخن بزرگان اشاره می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص466-462</ref>‏.
نویسنده در فصل دوم به پاره‌ای از فضیلت‌های عمومی که ویژه ارکان وِردهاست، پرداخته است؛ او در این قسمت به فضیلت‌های اَذکار «استغفار»، «صلوات بر پیامبر(ص) و آل او» و «کلمه توحید و اخلاص» (لا إله إلّا الله)، با بهره‌گیری از قرآن، احادیث و سخن بزرگان اشاره می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص466-462</ref>‏.