مهیج الأحزان و مثیر الأشجان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR85378J1.jpg | عنوان = مهیج الأحزان و مثیر الأشجان | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شبر، عبدالله (نويسنده) عبدالرضا، کریم (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ش2م9 10/5 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = باقيات *...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''مهيج الأحزان و مثير الأشجان'''، اثر سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى (1188-1242ق)، کتابی است در بیان مدایح و مصایب اهل‌بیت(ع) که با تحقیق کریم عبدالرضا، منتشر شده است.
'''مهيج الأحزان و مثير الأشجان'''، اثر [[شبر، سید عبدالله|سید عبدالله بن محمدرضا بن محمد شبر حسینى کاظمى]] (1188-1242ق)، کتابی است در بیان مدایح و مصایب اهل‌بیت(ع) که با تحقیق کریم عبدالرضا، منتشر شده است.


کتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز شده است. در مقدمه ناشر، به شرح حال نسبتا کاملی از مؤلف پرداخته شده<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 13</ref> و در مقدمه مؤلف، به‌صورت کوتاه و مختصر، به موضوع کتاب، اشاره شده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص17</ref>.
کتاب با دو مقدمه از ناشر و مؤلف آغاز شده است. در مقدمه ناشر، به شرح حال نسبتا کاملی از مؤلف پرداخته شده<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص7- 13</ref> و در مقدمه مؤلف، به‌صورت کوتاه و مختصر، به موضوع کتاب، اشاره شده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص17</ref>.


کتاب، مشتمل بر 29 مجلس در ذکر مدایح و مصایب اهل‏بیت(ع) است که در مناسبت‌های شهادت و وفات هریک از معصومین (از پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) تا امام حسن عسکری(ع)) بیان گردیده است. در این مجالس، به‌منظور بیان مصایب و مدایح اهل‌بیت(ع)، از روایات و اشعار شعرای عرب، در مدح و رثای ایشان، استفاده شده است.
کتاب، مشتمل بر 29 مجلس در ذکر مدایح و مصایب اهل‏بیت(ع) است که در مناسبت‌های شهادت و وفات هریک از معصومین (از پیامبر(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) تا [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] بیان گردیده است. در این مجالس، به‌منظور بیان مصایب و مدایح اهل‌بیت(ع)، از روایات و اشعار شعرای عرب، در مدح و رثای ایشان، استفاده شده است.
به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است:
 
'''و لقد بكيت لقتل آل محمد
به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به محتوای برخی از این جلسات، اشاره می‌شود. در مجلس نخست، اشعاری از «الهاشميات» کمیت بن زید اسدی (60-126ق) آورده شده است که با ابیات زیر، آغاز گردیده است
باللطف حتی كل عضو مدمع'''
 
'''عقرت بنات الأعوجية هل درت
'''و لقد بكيت لقتل آل محمد'''
ما يستباح بها و ماذا يصنع'''
باللطف حتی كل عضو مدمع
'''وحريم آل محمد بين العدا
'''عقرت بنات الأعوجية هل درت'''
نهب تقاسمه اللئام الوضع'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.
ما يستباح بها و ماذا يصنع
'''وحريم آل محمد بين العدا'''
نهب تقاسمه اللئام الوضع'''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref>.'''


در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:
در مجلس دوم، پس از ذکر روایتی از ریان بن شبیب از امام رضا(ع) در عظمت عزاداری برای امام حسین(ع) و لزوم گرامی‌داشت ایام محرم، به ماجرای ملاقات دعبل خزاعی با آن حضرت و سرودن اشعاری در مصیبت امام حسین(ع)، اشاره شده است که ابیاتی از آن، ذکر می‌شود:
'''أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا
و قد مات عطشانا بشط فرات'''
'''إذا للطمت الخد فاطم عنده
و أجريت دمع العين في الوجنات'''
'''أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي
نجوم سماوات بأرض فلات'''<ref>ر.ک: همان، ص30-36</ref>.


در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «الاحتجاج» شیخ طبرسی از امام حسن عسکری(ع) در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.
'''أ فاطم لو خلت الحسين مجدلا'''
و قد مات عطشانا بشط فرات
'''إذا للطمت الخد فاطم عنده'''
و أجريت دمع العين في الوجنات
'''أ فاطم قومي يا ابنة الخير و اندبي'''
نجوم سماوات بأرض فلات'''<ref>ر.ک: همان، ص30-36</ref>.'''
 
در مجلس سوم، به روایتی از کتاب «[[الاحتجاج]]» [[طبرسی، فضل بن حسن|شیخ طبرسی]] از [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] در تأویل معنای «کهیعص» اشاره گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==