۱۰۶٬۷۷۴
ویرایش
دستور جامع زبان اوستا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURدستور جامع زبان اوستاJ1.jpg | عنوان =دستور جامع زبان اوستا | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کابلی، ایرج (مترجم) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =فرهنگ معاصر | مکان نشر =تهران | سال نشر =1399 |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دستور جامع زبان اوستا: برگرفته‌هایی از دستورهای کانگا، جک‌سن و شرو''' ترجمه و نگارش ایرج | '''دستور جامع زبان اوستا: برگرفته‌هایی از دستورهای کانگا، جک‌سن و شرو''' ترجمه و نگارش [[کابلی، ایرج|ایرج کابلی]]، بیشتر متن این کتاب، ترجمۀ بندبه‌بند دستور کانگا است. در ترجمه کوشش شده متن دقیق اما درهم‌فشردۀ او در سطح صفحه گسترش یابد تا بهتر دیده و فهمیده شود. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
الفبای ویژۀ زبان اوستا، دین دبیره نام دارد. اگرچه شیوۀ نگارش اوستا به ظاهر درهم‌وبرهم به نظر می‌رسد؛ اما مطالعات نشان داده که این شیوه از دیدگاه واج‌شناختی یکدست و به‌هنجار است. با استفاده از همسانی‌های فراوان اوستایی و سنسکریت می‌توان صورت درست این نابهنجاری‌ها را به دست آورد. | الفبای ویژۀ زبان اوستا، دین دبیره نام دارد. اگرچه شیوۀ نگارش اوستا به ظاهر درهم‌وبرهم به نظر می‌رسد؛ اما مطالعات نشان داده که این شیوه از دیدگاه واج‌شناختی یکدست و به‌هنجار است. با استفاده از همسانی‌های فراوان اوستایی و سنسکریت می‌توان صورت درست این نابهنجاری‌ها را به دست آورد. | ||
دستور زبان اوستای «کانگا» تنها دستور معتبری است که با الفبای اوستایی یا دین دبیره منتشر شده است. سال انتشار این دستور 1891 میلادی است. یک سال بعد از این تاریخ، یعنی در سال 1892، دستور دیگری به قلم اوستاشناس برجستۀ آمریکایی به نام ویلیامز جک‌سن در اشتوتگارت منتشر شد. این دستور به رسم معمول اوستاپژوهان غربی، نه با دین دبیره که با نویسه‌گردانی لاتین نوشته شده است. | دستور زبان اوستای «کانگا» تنها دستور معتبری است که با الفبای اوستایی یا دین دبیره منتشر شده است. سال انتشار این دستور 1891 میلادی است. یک سال بعد از این تاریخ، یعنی در سال 1892، دستور دیگری به قلم اوستاشناس برجستۀ آمریکایی به نام [[ویلیامز جک‌سن]] در اشتوتگارت منتشر شد. این دستور به رسم معمول اوستاپژوهان غربی، نه با دین دبیره که با نویسه‌گردانی لاتین نوشته شده است. | ||
بیشتر متن این کتاب، ترجمۀ بندبه‌بند دستور کانگا است. در ترجمه کوشش شده متن دقیق اما درهم‌فشردۀ او در سطح صفحه گسترش یابد تا بهتر دیده و فهمیده شود. جای برخی از بندها را نوشتۀ نگارنده یا دیگران گرفته است. در آغاز هر بندی که از کانگا است، شمارۀ آن بند، همان صورتی را دارد که در کتاب او می‌آید؛ مثلاً در آغاز بندی که در دستور کانگا شمارۀ «8» را دارد، این شماره به صورت «8» تکرار می‌شود. هر مطلبی که با چنین نشانه‌ای آغاز نشده باشد، از کانگا نیست. هر جا لازم بوده مطالب دستوری‌ای کانگا با «فرهنگ کامل اوستایی به گجراتی و انگلیسی» او سنجیده شده است. در آغاز هر مطلبی که از [[ویلیامز جک‌سن]] است، شمارۀ همان بند در کتاب او آمده است. نوشته‌های نقل‌شده از درس‌نامۀ اینترنتی پرفسور شرو در میان «» آمده و با ذکر نام او همراه است. بیشتر آنچه از کانگا در کتاب آمده، با نظر [[ویلیامز جک‌سن]] و شرو سنجیده و موارد اختلاف ذکر شده است. | |||
بنابراین اساس کار در این دستور، بر ترجمۀ دستور کانگا و سنجش گام‌به‌گام هر بند با دستور [[ویلیامز جک‌سن]] و درس‌نامۀ اینترنتی پرفسور شرو و نیز مراجعۀ پیوسته به «فرهنگ کامل اوستایی به گجراتی و انگلیسی» کانگا قرار دارد. کانگا در این فرهنگ، افزون بر معنای انگلیسی و گجراتی، هر جا که مناسب دیده، معادل مدخل‌ها را به سنسکریت و فارسی و پهلوی و لاتین هم آورده است و جالب‌تر آنکه نشانی صورت‌های صرف‌شدۀ هر مدخل را نیز به دست داده است. با پیش رو داشتن فهرست نشانه‌های اختصاری گجراتی و انگلیسی ـ که در آغاز فرهنگ آمده است ـ به‌آسانی می‌توان گونۀ دستوری هر مدخل و نیز نام متنی را که جای کاربردش است، دانست.<ref> [https://literaturelib.com/books/4923 ر.ک: پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت)]</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references /> | ||