پرش به محتوا

احوال و آثار شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی و خلاصة العارفين: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:طبقات. تراجم. کتب مناقب فردی (قرن 6 - 10)' به 'رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب فردی (قرن 6 - 10)')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''احوال و آثار شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی و خلاصة العارفين'''، اثر شمیم محمود زیدی، کتابی است در بیان احوال و آثار شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی سهروردی که همراه با تصحیح و تحشیه کتاب «خلاصة العارفين»، منتشر شده است.
'''احوال و آثار شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی و خلاصة العارفين'''، اثر [[زی‍دی‌، ش‍م‍ی‍م‌ م‍ح‍م‍ود|شمیم محمود زیدی]]، کتابی است در بیان احوال و آثار [[ب‍ه‍اءال‍دی‍ن‌ زک‍ری‍ا م‍ل‍ت‍ان‍ی|شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی سهروردی]] که همراه با تصحیح و تحشیه کتاب «خلاصة العارفين»، منتشر شده است.


شخصی که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته، شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی، از سرآمدان مکتب روحانی اسلام است. او مرشد شیخ فخرالدین عراقی، شاعر شهیر قرن هفتم و امیر حسینی عارف نهریر هروی است<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه چهاردهم</ref>.
شخصی که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته، شیخ بهاءالدین زکریا ملتانی، از سرآمدان مکتب روحانی اسلام است. او مرشد شیخ [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]]، شاعر شهیر قرن هفتم و [[امیر حسینی عارف نهریر هروی]] است<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه چهاردهم</ref>.


رساله حاضر، شامل پنج باب و یک مقدمه است. در مقدمه، درباره اوضاع سیاسی و اجتماعی و علمی و ادبی و مذهبی ملتان که جای تولد و مرکز تبلیغ و ارشاد شیخ بهاءالدین زکریا بوده، سخن رفته است و ضمنا مسلک شیخ که مسلک سهروردیه بوده، مورد بررسی قرار گرفته است.
رساله حاضر، شامل پنج باب و یک مقدمه است. در مقدمه، درباره اوضاع سیاسی و اجتماعی و علمی و ادبی و مذهبی ملتان که جای تولد و مرکز تبلیغ و ارشاد شیخ [[ب‍ه‍اءال‍دی‍ن‌ زک‍ری‍ا م‍ل‍ت‍ان‍ی|بهاءالدین زکریا]] بوده، سخن رفته است و ضمنا مسلک شیخ که مسلک سهروردیه بوده، مورد بررسی قرار گرفته است.
باب اول، شامل دو فصل است؛ فصل اول، درباره احوال زندگانی شیخ و فصل دوم، شامل شرح حال اعقاب و احفاد او می‌باشد.
باب اول، شامل دو فصل است؛ فصل اول، درباره احوال زندگانی شیخ و فصل دوم، شامل شرح حال اعقاب و احفاد او می‌باشد.
باب دوم نیز شامل دو فصل است؛ در فصل اول، درباره مرشد روحانی شیخ شهاب‌الدین سهروردی و از خدمت عرفانی و ادبی او سخن رفته است و فصل دوم، شرح حال مریدان شیخ را شامل می‌شود.
 
باب دوم نیز شامل دو فصل است؛ در فصل اول، درباره مرشد روحانی شیخ [[سهروردی، یحیی بن حبش|شهاب‌الدین سهروردی]] و از خدمت عرفانی و ادبی او سخن رفته است و فصل دوم، شرح حال مریدان شیخ را شامل می‌شود.
 
باب سوم، در دو فصل، به بررسی روابط و نفوذ شیخ نزد معاصرانش اختصاص داده شده است؛ در فصل اول، از امرای معاصر شیخ و در فصل دوم، درباره مشایخ معاصر شیخ، بحث شده است.
باب سوم، در دو فصل، به بررسی روابط و نفوذ شیخ نزد معاصرانش اختصاص داده شده است؛ در فصل اول، از امرای معاصر شیخ و در فصل دوم، درباره مشایخ معاصر شیخ، بحث شده است.
باب چهارم، شامل بحثی راجع به ارزیابی ادبی و عرفانی آثار شیخ می‌باشد و در این باب، متن کتابی نقل شده است که به نسخه منفرد آن، دسترسی بوده است. این کتاب، تحت عنوان «رساله بهاءالدین زکریا» بیان شده است.
باب چهارم، شامل بحثی راجع به ارزیابی ادبی و عرفانی آثار شیخ می‌باشد و در این باب، متن کتابی نقل شده است که به نسخه منفرد آن، دسترسی بوده است. این کتاب، تحت عنوان «رساله بهاءالدین زکریا» بیان شده است.