الفتوة (معمار بغدادی حنبلی): تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

فتوت در آغاز، مسلکی فردی با جنبه‌های مختلف مردانگی و مروت بود و به‌عنوان کمال مطلوبی اخلاقی بشمار‌ می‌رفت‌، اما از آغاز قرن سوم‌ هجری از‌ فرد‌ به اجتماع پیوست. در این میان، گروهی از پیروان فتوت به تصوف پیوستند و گروهی از آنان با تصوف رابطه برقرار نکردند‌. اصول فتوت به‌صورت آموزه‌ای صنفی در میان اصناف گوناگون پیشه‌وران و صنعتگران راه یافت<ref>ر.ک: امیری، گلاره؛ احمدی، فاطمه‌جان؛ یوسفی‌فر، شهرام، ص2</ref>‏.