پرش به محتوا

داراشکوه بابری، شاهزاده هند: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:


==ولادت==
==ولادت==
محمد داراشکوه بن شاه‌جهان در 29 صفر 1024ق (20 مارس 1615م) در سرزمین اجمیر یا اجمر(در جنوب غربی جیپور مرکز ایالت راجستان هند)<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص19</ref> به دنیا آمد.<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص197</ref> نخستین فرزند شاه‌جهان و ممتاز محل بود. مادرش دختری ایرانی تبار بود. او مدت بیست‌ویک‌سال در خانه شاه‌جهان بسربرد. دراین مدت وی چهارده فرزند بدنیا آورد، که ازمیان آنان سه دختر و چهار پسر به‌جا ماندند. ازمیان دختران جھان‌آرابیگم واز پسران محمد دارا شكوە به‌ سلسلە قادریه پیوستند، و اورنگ‌زیب، یكی‌دیگر از پسران به‌ پادشاهی هند رسید.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص19</ref>
محمد داراشکوه بن شاه‌جهان در 29 صفر 1024ق (20 مارس 1615م) در سرزمین اجمیر یا اجمر (در جنوب غربی جیپور مرکز ایالت راجستان هند)<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص19</ref> به دنیا آمد.<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص197</ref> نخستین فرزند شاه‌جهان و ممتاز محل بود. مادرش دختری ایرانی تبار بود. او مدت بیست‌ویک‌سال در خانه شاه‌جهان بسربرد. دراین مدت وی چهارده فرزند بدنیا آورد، که ازمیان آنان سه دختر و چهار پسر به‌جا ماندند. ازمیان دختران جھان‌آرابیگم واز پسران محمد دارا شكوە به‌ سلسلە قادریه پیوستند، و اورنگ‌زیب، یكی‌دیگر از پسران به‌ پادشاهی هند رسید.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص19</ref>


==تحصیلات==
==تحصیلات==
خط ۵۵: خط ۵۵:
فارسی زبان مادریش بود ولی با هندی و عربی نیز خوب آشنا بود و بی‌گمان سانسکریت هم می‌دانست.<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص198</ref>  
فارسی زبان مادریش بود ولی با هندی و عربی نیز خوب آشنا بود و بی‌گمان سانسکریت هم می‌دانست.<ref> ر.ک: شایگان، داریوش، ص198</ref>  


از ترجمه اوپانیشاد چنین برمی‌آید کە دارا شکوه به ادبیات سانسکریت کاملا آشنائی داشته و تمام تفاسیر و نوشته‌ها را دراین باره خوانده‌ است.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص21</ref>
از ترجمه اوپانیشاد چنین بر می‌آید کە دارا شکوه به ادبیات سانسکریت کاملا آشنائی داشته و تمام تفاسیر و نوشته‌ها را دراین باره خوانده‌ است.<ref> ر.ک: حیدریان، محمدحسین، ص21</ref>