شیرین و لیلی: سیمای زن در شعر نظامی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==گزارش کتاب==

نویسنده در این کتاب با نگاهی زن‌باور به تفسیر و تعبیر جایگاه زن در دو داستان مشهور نظامی (لیلی و مجنون و خسرو و شیری» پرداخته و نشان داده که وقتی زنان کمی از پرده‌نشینی و انفعال و سوژۀ مردبودن خارج می‌شوند، چگونه گفتارها و رفتارهایشان به مطالبات یا ایده‌آل‌های زنانه‌نگر، فاعلیت، تدبیر، تساوی یا برتری‌طلبی نزدیک می‌شوند.

بسیاری بر این حقیقت تأکید داشته‌اند که به‌جز توصیه‌های اخلاقی، نگاه نظامی از درون داستان‌هایش به جنس زن خیلی ژرف‌تر از توصیف‌های ظاهری او از زیبایی زنان است. او در این داستان‌ها به جنس زن به عنوان موجودی انسانی می‌نگرد که استعداد رهبری و ادارۀ کشور، آموختن دانش و بینش در آنها وجود دارد. شخصیت داستان‌های او همچون مردان در صحنه‌های سیاست و دانش و دادگری و نیز جنگ و دلاوری فعال‌اند و در کنار اینها از عفت و عصمت هم برخوردارند.

در این کتاب مسائل زنان به صورت موضوعی مطالعه نشده است؛ چراکه در داستان‌های نظامی زنان در متن داستان قرار دارند یا نقش اول را دارند مثل شیرین یا نقش دوم را دارند مثل لیلی. افزون بر این قهرمانان زن در داستان‌ها به نسبت محدودند و حتی نقش و حرکات آنها هم گو اینکه از اهمیت برخوردار است، اما تنوع محدودی دارد. در متن‌های نظیر شاهنامه متن داستان در دست مردان است؛ ولی زنان متعددی در گوشه و کنار داستان نقش‌های کوچک ولی متنوعی را اجرا می‌کنند و همین تنوع به بررسی موضوعی راه می‌دهد؛ در حالی که نقش شیرین و به‌ویژه لیلی با وجود اهمیت محوری از تنوع محدودی بهره‌مند است. به همین دلیل جداکردن آنها از متن روایت داستان و تحت عناوین مختلف درآوردن آنها چندان مفید یا آسان نیست. به همین دلیل نویسنده ترجیح داده به موازات سیر داستان، مسائل مربوط به زنان مورد توجه قرار گیرد. همچنین از کل خمسۀ نظامی به دو داستان مهم خسرو و شیرین و لیلی و مجنون بسنده شده است؛ هم به دلیل اینکه در مثنوی‌های دیگر به‌جز هفت‌ پیکر سخن زیادی دربارۀ زن نیست و هم به این دلیل که بعیدد است این دو مثنوی مورد بررسی، نمونه‌ای به اندازۀ کافی گویا از زن در دیوان نظامی به دست ندهد.<ref> [https://literaturelib.com/books/4995 ر.ک: پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==

<references />