۱۰۶٬۲۹۲
ویرایش
ولایت اقربین در غدیر خم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الغدير (ابهام زدایی)' به 'الغدير (ابهام‌زدایی)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
بخش اول دارای چهار فصل است؛ فصل اول به بیان واژه شیعه، بذر شیعه در قرآن، پیدایش و ظهور آن در زمان پیامبر(ص) و گروهی از صحابه که در عصر پیامبر(ص) معروف به شیعه بودند اختصاص یافته است. | بخش اول دارای چهار فصل است؛ فصل اول به بیان واژه شیعه، بذر شیعه در قرآن، پیدایش و ظهور آن در زمان پیامبر(ص) و گروهی از صحابه که در عصر پیامبر(ص) معروف به شیعه بودند اختصاص یافته است. | ||
مؤلف در ابتدا با مراجعه به منابع لغوی، همچون [[لسان العرب]] و [[القاموس المحيط|قاموس المحيط]] و اقوال عالمانی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[ابن خلدون، | مؤلف در ابتدا با مراجعه به منابع لغوی، همچون [[لسان العرب]] و [[القاموس المحيط|قاموس المحيط]] و اقوال عالمانی چون [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانی]] و بسیاری دیگر، معنای لغوی و اصطلاحی شیعه را بازگو کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33 تا 36</ref> سپس می‌گوید: اولین کسی که اسم شیعه را بر پیرو، یا پیروان الهی و مکتب توحید اطلاق کرده، خداوند است<ref>ر.ک: همان، ص36</ref> | ||
به اعتقاد نویسنده، بذر اولیه تشیع را خداوند در قرآن کریم نشانده و پیامبر اکرم(ص) در طول دوران رسالتش آن را آبیاری کرده است؛ چنان‌که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] می‌گوید: [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در زمان پیامبر(ص) به «خير البرية» معروف شده بود<ref>ر.ک: همان، ص37</ref> | به اعتقاد نویسنده، بذر اولیه تشیع را خداوند در قرآن کریم نشانده و پیامبر اکرم(ص) در طول دوران رسالتش آن را آبیاری کرده است؛ چنان‌که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] در [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] می‌گوید: [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] در زمان پیامبر(ص) به «خير البرية» معروف شده بود<ref>ر.ک: همان، ص37</ref> | ||