۱۰۶٬۷۲۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد' به 'ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد') |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
مبانی اندیشه سیاسی اهل تسنن در درس چهارم ذکر شده است. به اعتقاد اهل تسنن، پیامبر اکرم(ص) درباره جانشینی خود تصمیمی نگرفت و کسی را برای رهبری مسلمانان در دوران پس از خود برنگزید، بلکه کار تعیین خلیفه و امام پس از خویش را به دست امت سپرد. امت نیز بر این اساس، خلیفه خود را پس از رحلت پیامبر(ص) انتخاب نمود<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>. | مبانی اندیشه سیاسی اهل تسنن در درس چهارم ذکر شده است. به اعتقاد اهل تسنن، پیامبر اکرم(ص) درباره جانشینی خود تصمیمی نگرفت و کسی را برای رهبری مسلمانان در دوران پس از خود برنگزید، بلکه کار تعیین خلیفه و امام پس از خویش را به دست امت سپرد. امت نیز بر این اساس، خلیفه خود را پس از رحلت پیامبر(ص) انتخاب نمود<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>. | ||
در ادامه در ضمن دو درس، نحلههای مختلف شیعه و سنی و دیدگاه سیاسی آنان بهاختصار ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص64-55</ref>. پس از آن دیدگاه بزرگانی چون [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر فارابی]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]]، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]]، [[نظامالملک، حسن بن علی|خواجه نظامالملک]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، [[ابن خلدون، | در ادامه در ضمن دو درس، نحلههای مختلف شیعه و سنی و دیدگاه سیاسی آنان بهاختصار ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص64-55</ref>. پس از آن دیدگاه بزرگانی چون [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر فارابی]]، [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، [[ماوردی، علی بن محمد|ماوردی]]، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]]، [[نظامالملک، حسن بن علی|خواجه نظامالملک]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، فقهای عهد صفوی مانند [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکی]] و [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] مورد مداقه قرار گرفته است. | ||
دو درس آخر کتاب، به طرح اندیشه سیاسی امام خمینی و نظریه ولایت مطلقه فقیه و تشکیل حکومت اسلامی اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص196-175</ref>. | دو درس آخر کتاب، به طرح اندیشه سیاسی امام خمینی و نظریه ولایت مطلقه فقیه و تشکیل حکومت اسلامی اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص196-175</ref>. |