۱۱۱٬۴۸۶
ویرایش
چهار عنصر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''چهار عنصر''' تألیف عبدالقادر بیدل | '''چهار عنصر''' تألیف [[بیدل دهلوی، میرزا عبدالقادر|عبدالقادر بیدل دهلوی]]، با مقدمه و تصحیح دکتر [[ولی‌پور، عبدالله|عبدالله ولی‌پور]]؛ این کتاب مفصل‌ترین اثر منثور آمیخته به شعر [[بیدل دهلوی، میرزا عبدالقادر|بیدل]] است که تعداد ابیات آن 2675 یا 2685 بیت می‌باشد. تاریخ تصنیف این اثر سال 1095 و تاریخ ختم آن 1116 قمری است. بنابراین نوشتن این اثر حدود 21 سال طول کشیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
تذکره‌هایی که دربارۀ بیدل دهلوی نوشته‌های و روایت «چهار عنصر» نیز آن را تأیید می‌کند، او را اینگونه معرفی کرده‌اند: نامش عبدالقادر و نام پدرش عبدالخالق بود. بیدل در این کتاب با عبارت ابوالمعانی و در رباعیات با عنوان لسان الغیب از خود یاد می‌کند. هرچند او به اکبرآبادی، عظیم‌آبادی، دهلوی، بهاری، بنگالی، بخارایی، لاهوری و افغانستانی متصف گشته است. | تذکره‌هایی که دربارۀ [[بیدل دهلوی، میرزا عبدالقادر|بیدل دهلوی]] نوشته‌های و روایت «چهار عنصر» نیز آن را تأیید می‌کند، او را اینگونه معرفی کرده‌اند: نامش عبدالقادر و نام پدرش عبدالخالق بود. بیدل در این کتاب با عبارت ابوالمعانی و در رباعیات با عنوان لسان الغیب از خود یاد می‌کند. هرچند او به اکبرآبادی، عظیم‌آبادی، دهلوی، بهاری، بنگالی، بخارایی، لاهوری و افغانستانی متصف گشته است. | ||
از مهم‌ترین اتفاقات دوران کودکی بیدل، مرگ پدرش میرزا عبدالخالق است. وقتی که بیدل تقریبا چهارونیم سال داشت، پدرش در سال 1059 قمری از جهان چشم می‌بندد و گرد یتیمی بر سروروی بیدل می‌نشیند و او را در غم بی‌پدری می‌نشاند؛ به‌گونه‌ای که طعم تلخ آن حتی در 41 سالگی هم از ذهن بیدل پاک نمی‌شود و وقتی از آن زمان و از پدر یاد می‌کند، با سوز و گداز می‌سراید. | از مهم‌ترین اتفاقات دوران کودکی بیدل، مرگ پدرش میرزا عبدالخالق است. وقتی که بیدل تقریبا چهارونیم سال داشت، پدرش در سال 1059 قمری از جهان چشم می‌بندد و گرد یتیمی بر سروروی بیدل می‌نشیند و او را در غم بی‌پدری می‌نشاند؛ به‌گونه‌ای که طعم تلخ آن حتی در 41 سالگی هم از ذهن بیدل پاک نمی‌شود و وقتی از آن زمان و از پدر یاد می‌کند، با سوز و گداز می‌سراید. | ||