زهر الأكم في الأمثال و الحكم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زهر الأكم في الأمثال و الحكم،''' اثر [[یوسی، حسن بن مسعود|حسن یوسی]]، کتابی است پیرامون حکمت‌ها و ضرب‌المثل‌ها در زبان عرب، که با تحقیق [[محمد حجی]] و [[محمد اخضر]]، به چاپ رسیده است.

شاید بتوان گفت که وجه تمایز یوسی در تألیف، ورود او به موضوعات نو و تازه‌ای است که پیوندی با شروح و حواشی‌ای که در میان نویسندگان عصر انحطاط رایج و حاکم بود، ندارد و نیز تلاش او برای بازگشت به منابع فرهنگ اسلامی در نخستین دوره‌های شکوفایی آن می‌باشد. وی با تلاش‌های شخصی خود از آن سرچشمه‌ها، زلال معرفت برگرفته و مایه‌هایی از اندیشه‌ و زحمات خویش را بر آن افزوده، به‌طوری‌که باعث غنای تراث اسلامی عربی گردیده و آن را تجدید نموده و محبوب دل‌ها کرده است، که از جمله این تلاش‌های ارزشمند، همین کتاب حاضر است<ref>ر.ک: همان</ref>.

بنای مؤلف بر آن بود تا کتاب خود را در شصت‌وشش باب که به دو قسمت یا «سمط» تقسیم می‌شود، تنظیم کند، اما متأسفانه اجل به وی مهلت نداد و فقط موفق به نگارش مقدمه، خاتمه و چهارده باب از سمط اول شد<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>.

«أنا جذيلها المحكك و عذيقها المرجب»: هر دو مؤلف، این مثل را به حباب بن منذر خطیب انصاری در روز سقیقه نسبت داده‌اند؛ با این تفاوت که یوسی، به تبیین چهارچوب تاریخی این مثل با بیان خلاصه ماجرای سقیفه و اختلاف میان مهاجرین و انصار، پرداخته است. وی برخلاف میدانی، به لفظ مثل اکتفا نکرده، بلکه کلام حباب را به‌صورت کامل آورده است: «أنا جذيلها المحكك و عذيقها المرجب؛ منا أمير و منكم أمير»، تا وجه افتخار و ادعا روشن شود.