۱۵٬۴۸۹
ویرایش
صوفی‌نامه؛ التصفیه فی احوال المتصوفه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
نثر کتاب، مانند دیگر آثاری که در تصوف نوشته‌اند، ساده و روشن است و فقط در مواردی نادر و معدود، اندکی موزون و مسجع شده است که شاید متأثر از شیوه بیان نویسنده در وعظ و تذکیر باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | نثر کتاب، مانند دیگر آثاری که در تصوف نوشته‌اند، ساده و روشن است و فقط در مواردی نادر و معدود، اندکی موزون و مسجع شده است که شاید متأثر از شیوه بیان نویسنده در وعظ و تذکیر باشد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
[[عبادی، مظفر بن اردشیر|عبادی]] این کتاب را برای آن نوشته است که طرق شریعت و طریقت را بر طالبان و جویندگان معلوم گرداند و سره از ناسره و عارف از جاهل بازشناخته شود<ref>ر.ک: جوینی، عزیزالله، ص232-233</ref>. | |||
چنان‌که از مقدمه معلوم می‌شود، این کتاب در حقیقت نظر یکی از علمای معروف عامه را – که خود به اهل طریقت اعتقاد دارد – نسبت به تصوف در قرن ششم آشکار می‌کند و چنان‌که مؤلف، خود در مقدمه و نیز در خلال کتاب مکرر تصریح کرده، خواسته این کتاب را به زبانی ساده و همه‌کس‌فهم بنویسد که همگان از آن بهره ببرند و در حقیقت نیز چنین است. | چنان‌که از مقدمه معلوم می‌شود، این کتاب در حقیقت نظر یکی از علمای معروف عامه را – که خود به اهل طریقت اعتقاد دارد – نسبت به تصوف در قرن ششم آشکار می‌کند و چنان‌که مؤلف، خود در مقدمه و نیز در خلال کتاب مکرر تصریح کرده، خواسته این کتاب را به زبانی ساده و همه‌کس‌فهم بنویسد که همگان از آن بهره ببرند و در حقیقت نیز چنین است. | ||