۱۵٬۲۹۱
ویرایش
رسائل في الإمامة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
این رساله‌ها نخستین بار، با پیوست به کتاب «المنتخب و يليه كتاب الفنون» چاپ شده است. در شمار امامت‌نامه‌های این مجموعه، دو رساله دیگر نیز دیده می‌شود که جدای از این رساله‌ها عرضه شده‌اند و عبارتند از: «تنبيه الغافلين عن فضائل الطالبيين»، از حاکم جشمی و «شرح لاميّة الصاحب بن عبّاد (في أصول الدين و إمامة أميرالمؤمنين)»، از قاضی جعفر بن احمد بهلولی معتزلی<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>. | این رساله‌ها نخستین بار، با پیوست به کتاب «المنتخب و يليه كتاب الفنون» چاپ شده است. در شمار امامت‌نامه‌های این مجموعه، دو رساله دیگر نیز دیده می‌شود که جدای از این رساله‌ها عرضه شده‌اند و عبارتند از: «تنبيه الغافلين عن فضائل الطالبيين»، از حاکم جشمی و «شرح لاميّة الصاحب بن عبّاد (في أصول الدين و إمامة أميرالمؤمنين)»، از قاضی جعفر بن احمد بهلولی معتزلی<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>. | ||
* [[تثبيت الإمامة]]: اثر [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|ابوالحسین یحیى بن الحسین بن القاسم]] (245-298ق)، معروف به «[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|الهادي‌إلى‌الحق]]»، امام و مجتهد زیدیه، مؤسس مذهب هادویه است. این کتاب از کهن‌ترین آثاری است که در آیین اسلام به مسئله «امامت» و سرآغاز پیدایش این «اصل» در امت رسول‌الله(ص) و آنچه که هنگام درگذشت پیامبر(ص) و سال‌های پس از آن بر امامت گذشت، می‌پردازد. نویسنده پس از وصف افتراقی که در امت پیامبر افتاد، دوره خلافت ابوبکر و عمر تا تعیین شورای شش‌نفره از سوی او را کوتاه بررسی می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67-16</ref>. | * [[تثبیت الإمامة|تثبيت الإمامة]]: اثر [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|ابوالحسین یحیى بن الحسین بن القاسم]] (245-298ق)، معروف به «[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین|الهادي‌إلى‌الحق]]»، امام و مجتهد زیدیه، مؤسس مذهب هادویه است. این کتاب از کهن‌ترین آثاری است که در آیین اسلام به مسئله «امامت» و سرآغاز پیدایش این «اصل» در امت رسول‌الله(ص) و آنچه که هنگام درگذشت پیامبر(ص) و سال‌های پس از آن بر امامت گذشت، می‌پردازد. نویسنده پس از وصف افتراقی که در امت پیامبر افتاد، دوره خلافت ابوبکر و عمر تا تعیین شورای شش‌نفره از سوی او را کوتاه بررسی می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67-16</ref>. | ||
* «تثبيت إمامة أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)»: اثر [[ابن قاسم، یحیى بن حسین|یحیی بن حسین بن قاسم]] (245-298ق)، معروف به «الهادي‌إلى‌الحق» است. او با بهره‌گیری از حدیث نبوی(ص): «عَلِيٌّ مِنِّي بِمَنزِلَةِ هَارُونَ مِن مُوسی إلّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعدِي»، ادعا می‌کند که پیامبر(ص) این گفته را درباره علی، نه از روی اینکه همچون او دوستی نداشته است و یا به میل خود و یا از فرط دوست داشتنش گفته، بلکه بنا به دستور خداوندی بر زبان رانده است. دیگر اینکه قرآن نیز با آیه 17 سوره هود: «أَ فَمَنْ کانَ عَلى بَينَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِك يؤْمِنُونَ بِهِ»، سخن پیامبر(ص) را تصدیق می‌کند. همچنین آیه 10 سوره واقعه: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ»، مؤید آن گفتار است<ref>ر.ک: همان، ص74-69</ref>. | * «تثبيت إمامة أميرالمؤمنين علي بن أبي‌طالب(ع)»: اثر [[ابن قاسم، یحیى بن حسین|یحیی بن حسین بن قاسم]] (245-298ق)، معروف به «الهادي‌إلى‌الحق» است. او با بهره‌گیری از حدیث نبوی(ص): «عَلِيٌّ مِنِّي بِمَنزِلَةِ هَارُونَ مِن مُوسی إلّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعدِي»، ادعا می‌کند که پیامبر(ص) این گفته را درباره علی، نه از روی اینکه همچون او دوستی نداشته است و یا به میل خود و یا از فرط دوست داشتنش گفته، بلکه بنا به دستور خداوندی بر زبان رانده است. دیگر اینکه قرآن نیز با آیه 17 سوره هود: «أَ فَمَنْ کانَ عَلى بَينَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً أُولئِك يؤْمِنُونَ بِهِ»، سخن پیامبر(ص) را تصدیق می‌کند. همچنین آیه 10 سوره واقعه: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ»، مؤید آن گفتار است<ref>ر.ک: همان، ص74-69</ref>. | ||