شرح رباعيات جامی در علم حقایق و تصوف: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

'''خورشید‌ فلک‌ به نور خویش است منیر

'''روشن به خود است‌ نور‌، اگر عقل خبیر

با تکیه بر تمثیل‌ نور‌ و خورشید‌، بنیادی‌ترین مسئله عرفان نظری، یعنی وحدت وجود‌ و تجلّی‌ حق را در مظاهر عالم خلقت بیان می‌کند. ازآنجاکه آشکارگی و هویدایی‌ نور‌ به ذات خویش است و دیگر‌ پدیده‌ها‌ در پرتو‌ او‌ ظهور‌ و بروز پیدا می‌کنند، هرچقدر بدان‌ نزدیک‌تر‌ باشند، بهره‌مندتر و به هر میزانی که دورتر باشند، کمتر بهره می‌گیرند و وجود‌ و آشکارگی‌ آن‌ها چیزی جز خود نور نیست‌؛ همان گونه که ذرّات‌ و پرتوهای‌ گوناگون خورشید از خورشید جدایی‌ ندارند‌، هرچند که در مراتب آشکارگی متفاوت باشند، پدیده‌ها نیز از وجود مطلق جدایی‌ ندارند‌ و فقط در مراتب است که‌ متفاوتند<ref>ر.ک: همان، ص134</ref>.