۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURتحفۀ درودJ1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = صدیقی، محمدمنعم (نویسنده) امین، محمد (محقق) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =بنیاد موقوفات دکتر افشار با همکاری نشر سخن | مکان ن...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تحفۀ درود: رسالهای در ابزار خوشنویسی و اصول و قواعد خط نستعلیق (تألیف در 1120 هجری) به انضمام رسالۀ خوشنویسی از محمد امین''' تألیف محمدمنعم صدیقی و محمد | '''تحفۀ درود: رسالهای در ابزار خوشنویسی و اصول و قواعد خط نستعلیق (تألیف در 1120 هجری) به انضمام رسالۀ خوشنویسی از محمد امین''' تألیف [[صدیقی، محمدمنعم|محمدمنعم صدیقی]] و [[امین، محمد|محمد امین]]؛ این کتاب دربرگیرندۀ دو رساله در خوشنویسی است. نخست «تحفۀ درود» از محمدمنعم خوشنویس و شاعر هندی که تألیف آن پس از چند سال در سال 1120 قمری به پایان رسیده و طولانیترین رسالۀ آموزشی خوشنویسی است که یک هندی پارسیگو نوشته است. دیگر رسالۀ مختصر در شناخت نستعلیق، احوال خوشنویسان و ابزار و رنگها از محمدامین که در سال 1139 قمری در هند تألیف شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
رسالۀ «تحفۀ درود» مفصلترین متنی است که تاکنون یک خوشنویس هندی دربارۀ خوشنویسی و اصولش تألیف کرده و بهتفصیل از ابزار و ادوات کتابت و اصول و قواعد مفردات و مرکبات خط نستعلیق سخن رانده است؛ از اینرو منبعی منحصربهفرد برای مطالعۀ چگونگی شکلگیری نستعلیق هندی به شمار میرود. | رسالۀ «تحفۀ درود» مفصلترین متنی است که تاکنون یک خوشنویس هندی دربارۀ خوشنویسی و اصولش تألیف کرده و بهتفصیل از ابزار و ادوات کتابت و اصول و قواعد مفردات و مرکبات خط نستعلیق سخن رانده است؛ از اینرو منبعی منحصربهفرد برای مطالعۀ چگونگی شکلگیری نستعلیق هندی به شمار میرود. | ||
از نویسندۀ این رساله اطلاعات تاریخی چندان موجود نیست و آگاهها به آنچه خود در بینابین رسالهاش یاد کرده، محدود میشود. محمدمنعم فرزند شیخ عبدالحی ارولی بهاری خوشنویس و شاعری است با تخلص «منعم» که در انجامۀ نسخه از او اینگونه یاد شده است: | از نویسندۀ این رساله اطلاعات تاریخی چندان موجود نیست و آگاهها به آنچه خود در بینابین رسالهاش یاد کرده، محدود میشود. محمدمنعم فرزند شیخ عبدالحی ارولی بهاری خوشنویس و شاعری است با تخلص «منعم» که در انجامۀ نسخه از او اینگونه یاد شده است: «[[صدیقی، محمدمنعم|محمدمنعم صدیقی]] ولی شیخ عبدالحی ابن شیخ شهابالدین ارولی بهاری». او در صفر 1055 قمری در روستای پنجزعفران در نزدیکی ارول زاده شده و تألیف این رساله را در حدود 115 آغاز کرده و در رمضان 1120 قمری به پایان برده است. او در متن کتاب ده بار به نام اثر «تحفۀ درود» و هفت بار به نام خودش «محمدمنعم» اشاره میکند. | ||
این رساله در مجموعهای در کتابخانۀ دانشگاه کمبریج نگهداری میشود و شامل متن دو رساله در خوشنویسی است. | این رساله در مجموعهای در کتابخانۀ دانشگاه کمبریج نگهداری میشود و شامل متن دو رساله در خوشنویسی است. | ||