۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فرقه‌ای برای تفرقه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آلوسى' به 'آلوسى '
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق') |
جز (جایگزینی متن - 'آلوسى' به 'آلوسى ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
2. در زمان حيات ابن تيميه و بعد از او، علماى بسيارى پرده از افكار انحرافى‌اش برداشتند و در اين ميان نقد علماى معاصر او از اهميت بسيارى برخودار است؛ چنان‌كه صفى‌الدين هندى، از بزرگان مذهب اشعرى، در مجلسى با ابن تيميه به مناظره پرداخت. روش صفى‌الدين هندى به‌گونه‌اى بود كه وقتى وارد بحث و بررسى يك مسئله علمى مى‌شد، با حوصله تمام، همه جوانب آن مسئله را مورد كاوش قرار مى‌داد؛ اما ابن تيميه برخلاف او با شتاب از مسئله‌اى به مسئله ديگر مى‌پرداخت و بدون اينكه آن را خوب تقرير كند، از آن مى‌گذشت؛ ازاين‌رو، صفى‌الدين هندى به او گفت: اى ابن تيميه تو را چگونه مى‌بينم! تو مانند گنجشكى هستى كه وقتى مى‌خواهم آن را به دام بيندازم، از اين شاخه به آن شاخه مى‌پرد... بعد از مدتى ابن تيميه زندانى و بر ضدّ او روشنگرى‌ها و تبليغات وسيعى انجام گرفت... <ref>ر.ك: متن كتاب، ص12-13</ref>. | 2. در زمان حيات ابن تيميه و بعد از او، علماى بسيارى پرده از افكار انحرافى‌اش برداشتند و در اين ميان نقد علماى معاصر او از اهميت بسيارى برخودار است؛ چنان‌كه صفى‌الدين هندى، از بزرگان مذهب اشعرى، در مجلسى با ابن تيميه به مناظره پرداخت. روش صفى‌الدين هندى به‌گونه‌اى بود كه وقتى وارد بحث و بررسى يك مسئله علمى مى‌شد، با حوصله تمام، همه جوانب آن مسئله را مورد كاوش قرار مى‌داد؛ اما ابن تيميه برخلاف او با شتاب از مسئله‌اى به مسئله ديگر مى‌پرداخت و بدون اينكه آن را خوب تقرير كند، از آن مى‌گذشت؛ ازاين‌رو، صفى‌الدين هندى به او گفت: اى ابن تيميه تو را چگونه مى‌بينم! تو مانند گنجشكى هستى كه وقتى مى‌خواهم آن را به دام بيندازم، از اين شاخه به آن شاخه مى‌پرد... بعد از مدتى ابن تيميه زندانى و بر ضدّ او روشنگرى‌ها و تبليغات وسيعى انجام گرفت... <ref>ر.ك: متن كتاب، ص12-13</ref>. | ||
3. از ديگر شعارهاى وهابيان، تكفير مسلمان است. شاهد اين مطلب گفتارى از | 3. از ديگر شعارهاى وهابيان، تكفير مسلمان است. شاهد اين مطلب گفتارى از [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] ، صاحب كتاب تاريخ نجد است. [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] از چهره‌هاى مورد تأييد وهابيت، در مورد سعود بن عبدالعزيز مطالبى آورده، در ادامه مى‌نويسد: «سعود با لشكريان خود توانست بزرگان و رؤساى عرب را وادار به تسليم كند. او مردم را از انجام فريضه حج بازمى‌داشت و بر سلطان وقت مى‌شوريد و در تكفير مخالفان خود غلوّ مى‌كرد و در بعضى از احكام به‌شدت سخت‌گيرى و اكثر امور دين را حمل بر ظواهر مى‌كرد و حال آنكه انصاف، برگزيدن راه ميانه و كاستن از سخت‌گيرى‌هايى بود كه علماى نجد انجام مى‌دادند؛ مانند جهاد في سبيل الله شمردنِ غارت اموال مسلمين و ايجاد مانع براى مردم در انجام اعمال حج و نيز گرفتن جلوى تساهلى كه مردم عراق و شامات و... داشتند. | ||
البته وهابيان در اين اواخر، تغيير سياست داده، آشكارا به تكفير مسلمين نمى‌پردازند و تهمت تكفير در نوشته‌هايشان كمتر ديده مى‌شود، ولى در مورد شيعه همچنان شيوه تكفير و تهمت را آشكارا به كار مى‌برند. انصافى را كه آلوسى مدعى آن است، در كجا مى‌توان يافت؟! آيا كشتار و تجاوزى را كه وهابيت در كربلا و نجف به راه انداختند، مى‌توان فراموش كرد... <ref>ر.ك: همان، ص58-59</ref>. | البته وهابيان در اين اواخر، تغيير سياست داده، آشكارا به تكفير مسلمين نمى‌پردازند و تهمت تكفير در نوشته‌هايشان كمتر ديده مى‌شود، ولى در مورد شيعه همچنان شيوه تكفير و تهمت را آشكارا به كار مى‌برند. انصافى را كه [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]] مدعى آن است، در كجا مى‌توان يافت؟! آيا كشتار و تجاوزى را كه وهابيت در كربلا و نجف به راه انداختند، مى‌توان فراموش كرد... <ref>ر.ك: همان، ص58-59</ref>. | ||
4. ابن عبدالعزيز پس از استقرار حكومتش، شروع به تخريب آثار اسلامى در مكه و جدّه و مدينه نمود؛ به‌طورى‌كه در مكه، گنبد عبدالمطلب(ع) و ابى‌طالب(ع) و امّ‌المؤمنين خديجه(س) و نيز محل تولد پيامبر اكرم(ص) و فاطمه زهرا(ع) را ويران نمود و وقتى وارد شهر جدّه گرديد، گنبدى را كه بر روى قبر حوّا(ع) قرار داشت، خراب كرد. او حتّى در تمام شهرهاى حجاز كه بر روى قبرها بناهاى گنبدى‌شكل داشت، همين اعمال را انجام داد و در زمانى كه مدينه را محاصره نمود، مسجد حمزه را با خاك يك‌سان كرد. على الوردى مى‌گويد: «بقيع، مقبره اهالى مدينه در زمان رسول خدا(ص) و بعد از آن حضرت بوده است كه در آن عباس و خليفه عثمان و زنان پيامبر(ص) و جمع كثيرى از صحابه و تابعين به خاك آرميده بوده‌اند و نيز چهار تن از امامان معصوم (امام حسن، امام سجاد، امام باقر و [[امام صادق]](ع)) دفن گرديده‌اند و شيعيان بر روى اين قبور مبارك، ضريح باشكوهى كه با ضرايح معروف در عراق و ايران شباهت داشت، ساختند. تمام اين قبور، تا چهار ماه اوّل كه عبدالعزيز بر جزيرة العرب مسلط شد، آباد بودند و... <ref>ر.ك: همان، ص109-110</ref>. | 4. ابن عبدالعزيز پس از استقرار حكومتش، شروع به تخريب آثار اسلامى در مكه و جدّه و مدينه نمود؛ به‌طورى‌كه در مكه، گنبد عبدالمطلب(ع) و ابى‌طالب(ع) و امّ‌المؤمنين خديجه(س) و نيز محل تولد پيامبر اكرم(ص) و فاطمه زهرا(ع) را ويران نمود و وقتى وارد شهر جدّه گرديد، گنبدى را كه بر روى قبر حوّا(ع) قرار داشت، خراب كرد. او حتّى در تمام شهرهاى حجاز كه بر روى قبرها بناهاى گنبدى‌شكل داشت، همين اعمال را انجام داد و در زمانى كه مدينه را محاصره نمود، مسجد حمزه را با خاك يك‌سان كرد. على الوردى مى‌گويد: «بقيع، مقبره اهالى مدينه در زمان رسول خدا(ص) و بعد از آن حضرت بوده است كه در آن عباس و خليفه عثمان و زنان پيامبر(ص) و جمع كثيرى از صحابه و تابعين به خاك آرميده بوده‌اند و نيز چهار تن از امامان معصوم (امام حسن، امام سجاد، امام باقر و [[امام صادق]](ع)) دفن گرديده‌اند و شيعيان بر روى اين قبور مبارك، ضريح باشكوهى كه با ضرايح معروف در عراق و ايران شباهت داشت، ساختند. تمام اين قبور، تا چهار ماه اوّل كه عبدالعزيز بر جزيرة العرب مسلط شد، آباد بودند و... <ref>ر.ك: همان، ص109-110</ref>. | ||