۱۴۴٬۶۱۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
(←آثار) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = ابوبكر بن زَرْب، زكریا بن برطال، ابن سلیم | | اساتید = ابوبكر بن زَرْب، زكریا بن برطال، ابن سلیم | ||
| مشایخ | | مشایخ= | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = | | کد مؤلف = AUTHORCODE62395AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''ابن حَذّاء، ابوعبدالله محمد بن یحیى تمیمى قُرطبى''' (347-416ق/ 958- 1025م)، فقیه، محدث، ادیب مالكى. وی در علم تعبیر رؤیا نیز بصیر بود. | '''ابن حَذّاء، ابوعبدالله محمد بن یحیى تمیمى قُرطبى''' (347-416ق/ 958- 1025م)، فقیه، محدث، ادیب مالكى. وی در علم تعبیر رؤیا نیز بصیر بود. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
در تاریخ ولادتش اختلاف است: بیشتر كسانى كه از او یاد كردهاند، از جمله پسرس ابوعمر، تولد او را در محرم 347ق نوشتهاند، اما بغدادی، سال 348ق، پالنسیا 346ق و كحاله 336ق را سال تولد او دانستهاند. | در تاریخ ولادتش اختلاف است: بیشتر كسانى كه از او یاد كردهاند، از جمله پسرس ابوعمر، تولد او را در محرم 347ق نوشتهاند، اما [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|بغدادی]]، سال 348ق، [[پالنسیا]] 346ق و [[کحاله، عمر رضا|كحاله]] 336ق را سال تولد او دانستهاند. | ||
قاضى عیاض از قول ابن عفیف مىگوید: این خاندان معتقدند كه لقبشان «حدّاء» (= حُداخوان) بوده، زیرا جدشان در كاروان پیامبر اكرم(ص) به این شغل مفتخر بود، لكن چون نخستین نیای آنان در محله كفشدوزان، سُكنى گزیده بود و نیز به سبب مشابهت دو حرف «د» و «ذ» به اشتباه «حذّاء» خوانده شدند. وی از اعقاب داوود، یكى از بزرگان بنىامیه و فرمانروای وقت مَرْج راهِط بود كه از شام به اندلس رفت و بعدها فرزندانش در آن دیار حكومت یافتند و به جاه و مقام رسیدند. | [[قاضی عیاض، عیاض بن موسی|قاضى عیاض]] از قول ابن عفیف مىگوید: این خاندان معتقدند كه لقبشان «حدّاء» (= حُداخوان) بوده، زیرا جدشان در كاروان پیامبر اكرم(ص) به این شغل مفتخر بود، لكن چون نخستین نیای آنان در محله كفشدوزان، سُكنى گزیده بود و نیز به سبب مشابهت دو حرف «د» و «ذ» به اشتباه «حذّاء» خوانده شدند. وی از اعقاب داوود، یكى از بزرگان بنىامیه و فرمانروای وقت مَرْج راهِط بود كه از شام به اندلس رفت و بعدها فرزندانش در آن دیار حكومت یافتند و به جاه و مقام رسیدند. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
او در حیات خود بسیاری از بزرگان و علمای فقه مالكى (بنابر قول قاضى عیاض، حدود 60 تن) را ملاقات نموده و از محضر دانشمندان عصر خویش بهره برده، به شهرهای مختلف سفر كرده و هر بار بر اندوخته علمى خویش افزوده است. 14ساله بود كه در قُرطبه نزد ابوبكر بن زَرْب شروع به فراگرفتن فقه نمود و نزد او ارج بسیار یافت آنچنانكه ابن زرب او را به فرزندی برگزید. علماء و دانشمندان دیگری نیز نسبت به او سمت استادی داشتهاند از جمله: زكریا بن برطال، ابن سلیم، محمد بن ابىدلیم، ابوجعفر بن عونالله، ابوبكر | او در حیات خود بسیاری از بزرگان و علمای فقه مالكى (بنابر قول قاضى عیاض، حدود 60 تن) را ملاقات نموده و از محضر دانشمندان عصر خویش بهره برده، به شهرهای مختلف سفر كرده و هر بار بر اندوخته علمى خویش افزوده است. 14ساله بود كه در قُرطبه نزد ابوبكر بن زَرْب شروع به فراگرفتن فقه نمود و نزد او ارج بسیار یافت آنچنانكه ابن زرب او را به فرزندی برگزید. علماء و دانشمندان دیگری نیز نسبت به او سمت استادی داشتهاند از جمله: زكریا بن برطال، ابن سلیم، محمد بن ابىدلیم، ابوجعفر بن عونالله، [[ابوبكر زبیدی]]، [[ابوعیسى لیثى]]، ابن قوطیه. چندی بعد، از قرطبه به قیروان رفت و در آنجا از ابن ابىزید قیروانى دانش آموخت و از او اجازه روایت یافت. در 372ق حج گزارد و در حجاز تنى چند از علما از جمله [[ابواسحاق ابراهیم بن احمد دینوری]] را ملاقات نمود و از او حدیث شنید. سپس به مصر سفر كرد و از محضر برخى از فقهای آن سامان مانند ابوالقاسم عبدالرحمان بن عبدالله جوهری بهره جست. سپس چون در فقه و حدیث بصیرت یافت به اندلس بازگشت و نزد ابومحمد اصیلى تقرب یافت و از محضرش كسب فیض نمود و به تكمیل معلومات خود همت گماشت. بسیاری، از جمله فرزندش ابوعمر، دانش او را در علوم گوناگون از جمله تعبیر رؤیا ستوده و گفتهاند در فقه و حدیث و درایه زبردست بود چنانكه از علمای متقدم و معاصر خویش چیزی كم نداشت. | ||
==مناصب== | ==مناصب== | ||
ابن حذاء بارها شغل قضا یافت، نخست در بجایه، سپس در اشبیلیه به كار قضا پرداخت و گویا مدت اقامتش در این شهر از جاهای دیگر بیشتر بود و اعتباری كه در این زمان میان اعیان كسب كرد، بسیار بود زیرا به قول ابن بشكوال در همان احوال با مركز قرطبه نیز رابطه استوار داشت و از مشاوران دولت قرطبه به شمار مىرفت. وی سپس بر اثر قیام بربرها (ح 400ق/1010م) بهناچار به شمال اندلس رفت و در تُطِیله و سپس در شهر سالم به قضا مشغول شد. | ابن حذاء بارها شغل قضا یافت، نخست در بجایه، سپس در اشبیلیه به كار قضا پرداخت و گویا مدت اقامتش در این شهر از جاهای دیگر بیشتر بود و اعتباری كه در این زمان میان اعیان كسب كرد، بسیار بود زیرا به قول ابن بشكوال در همان احوال با مركز قرطبه نیز رابطه استوار داشت و از مشاوران دولت قرطبه به شمار مىرفت. وی سپس بر اثر قیام بربرها (ح 400ق/1010م) بهناچار به شمال اندلس رفت و در تُطِیله و سپس در شهر سالم به قضا مشغول شد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
عاقبت در سرقسطه اقامت گزید و همانجا در ماه رمضان 416ق درگذشت (قاضى عیاض و ذهبى سال 410ق) و او را در جوار قبر حَنَش بن عبدالله صَنْعانى (د 100ق/718م) به خاك سپردند و بنابر وصیتش اوراق كتاب الأنباء على أسماءالله او را در كفنش گذاردند. | عاقبت در سرقسطه اقامت گزید و همانجا در ماه رمضان 416ق درگذشت ([[قاضی عیاض، عیاض بن موسی|قاضى عیاض]] و ذهبى سال 410ق) و او را در جوار قبر حَنَش بن عبدالله صَنْعانى (د 100ق/718م) به خاك سپردند و بنابر وصیتش اوراق كتاب الأنباء على أسماءالله او را در كفنش گذاردند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
#الاستنباط لمعاني السنن و الأحكام من أحادیث الموطأ، در 80 جزء؛ | |||
#الأنباء على أسماءالله تعالى؛ | |||
#البشری في تأویلالرؤیا، در 10 جزء كه به نامهای البشری في تعبیرالرؤیا، عبارةالرؤیا، البشری و الرؤیا آمده است؛ | |||
#التعریف بمن ذكر في مُوَطّأ مالك بن انس من الرجال و النساء، كه نسخهای از این كتاب در كتابخانه قرویین فاس موجود است؛ | |||
#الخطب و سیرالخطباء.<ref> صفوی، مریم، ج3، ص341-342</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۷۰: | خط ۶۶: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[التعریف بمن ذکر في الموطأ من النساء و الرجال]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1403]] | ||