برابری در مشروطه ایرانی و تنظیمات عثمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==گزارش محتوا==   

برابری نه‌تنها رعایا را به شهروند بدل می‌کرد، بلکه گامی به سوی شکل‌گیری ملت مدنی نیز بود؛ یعنی شهروندانی که خود را با یک هویت برتر یا تحت عنوان ملت تعریف می‌کردند که همۀ آنان را عضو یک جامعۀ مدنی می‌کرد. اما هم جامعۀ ایرانی و هم ترکی، چندقومی و چندمذهبی بودند و بر مبنای نگرش رسوخ‌کردۀ سنتی، تسلط یک قومیت، فرهنگ و مذهب بر سایرین امر کاملاً طبیعی بود. به تعبیر دیگر در چنین فرهنگی کاملاً طبیعی بود که این قومیت‌ها و مذاهب با هم برابر نباشند. حال این پرسش مطرح می‌شود که تلقی جریان‌های متفاوت فکری در این جامعه از مفهوم برابری چه بود؟ آیا آنان عمق مفهوم برابری را درک کرده بودند؟ شباهت‌ها و تفاوت‌های این درک و برداشت در چه بود؟

در فصل دوم نویسندگان بسترهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر مشروطه در ایران و تنظیمات در عثمانی را بررسی کرده‌اند. از مهم‌ترین بسترهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میان دو کشور می‌توان به مخالفت با نظام استبدادی، وضعیت ناهنجار اقلیت‌های دینی، فرمانروایی قانون، حقوق زنان، ایدئولوژی، دین اسلام، بوروکراسی و نقش استعمارگران اشاره کرد. در چنین وضعیتی اندیشمندان هر دو کشور با مفهوم برابری مواجه شدند؛ بنابراین برای آشنایی با اندیشه‌های سیاسی این متفکران باید بسترهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی هر دو امپراتوری مشخص شود.

در فصل پایانی کتاب تلاش شده است شباهت‌ها و تفاوت‌های مفهوم برابری از دیدگاه اندیشمندان عصر مشروطه و تنظیمات نشان داده شود. بعد از این فصل نیز نتیجه‌گیری مباحث آورده شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/7439 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref>