۱۰۵٬۷۰۵
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'عليه السلام' به 'علیهالسلام') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
امام هادی علیه السلام از تعریف بخاطر شهرت، علم، فضل، آثار شکوهمندشان و معجزه های آشکاری که برای معاصرانشان ظاهر کردند بی نیازند. با وجود اینکه پادشاهان عصرش می کوشیدند که نور ایشان را خاموش کنند، خدا نخواست و آن نور را روشن تر کرد، گرچه ستمکاران، بندگان سلطان، شکم پرستان و مزدوران تاریخ را خوش نیاید. | امام هادی علیه السلام از تعریف بخاطر شهرت، علم، فضل، آثار شکوهمندشان و معجزه های آشکاری که برای معاصرانشان ظاهر کردند بی نیازند. با وجود اینکه پادشاهان عصرش می کوشیدند که نور ایشان را خاموش کنند، خدا نخواست و آن نور را روشن تر کرد، گرچه ستمکاران، بندگان سلطان، شکم پرستان و مزدوران تاریخ را خوش نیاید. | ||
ایشان به | ایشان به اندازهای با عظمت بودند که از دوست و دشمن زمانشان هراسی نداشتند و برای آنان روشن بود که ایشان شاخهای پاک از درخت مبارکی هستند که ذکر آن در قرآن جاوید است. | ||
درباره ی ایشان دشمن ترین دشمنان شیعه ی امامیه، ابن حجر هیثمی، در صواعق المحرقه گفته است: «او در علم و سخاوت وارث پدرش بود.» | درباره ی ایشان دشمن ترین دشمنان شیعه ی امامیه، ابن حجر هیثمی، در صواعق المحرقه گفته است: «او در علم و سخاوت وارث پدرش بود.» | ||
و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی (قدس الله سره)]] در کتاب ارجمندش [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار الانوار]] ایشان را وصف کرده و گفته اند: «پاک ترین مردم از نظر باطن و سرشت بودند و راستگو ترین مردم در گفتار، صالح ترین آنان از نزیکان الهی و کامل ترین آنان بودند. هر گاه سکوت می کردند، نشانه ی از آرامش و بزرگواری ایشان را بالا می برد و زمانی که سخن می گفتند، بزرگی ای از سیمای بزرگان را نشان می دادند. ایشان از اهل بیت امامت و جایگاه جانشینی و خلافت هستند؛ | و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی (قدس الله سره)]] در کتاب ارجمندش [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار الانوار]] ایشان را وصف کرده و گفته اند: «پاک ترین مردم از نظر باطن و سرشت بودند و راستگو ترین مردم در گفتار، صالح ترین آنان از نزیکان الهی و کامل ترین آنان بودند. هر گاه سکوت می کردند، نشانه ی از آرامش و بزرگواری ایشان را بالا می برد و زمانی که سخن می گفتند، بزرگی ای از سیمای بزرگان را نشان می دادند. ایشان از اهل بیت امامت و جایگاه جانشینی و خلافت هستند؛ شاخهای از درخت نبوت که تسلیم امر خداوند است و میوهای از درخت پاک رسالت است.<ref> ر.ک: متن کتاب، ص44-45</ref> | ||