۱۰۵٬۶۴۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURمعرفتشناسی قرآنیJ1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = محمدی ریشهری، محمد (نویسنده) مسعودی، عبدالهادی (همکار علمی) حسینی، سید مهدی (بازبین) علی عسکری، سعیدرضا (ویراستار) سید مرتضی،...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''معرفتشناسی قرآنی''' تألیف محمد محمدی | '''معرفتشناسی قرآنی''' تألیف [[محمدی ریشهری، محمد|محمد محمدی ریشهری]]، باهمکاری [[مسعودی، عبدالهادی|عبدالهادی مسعودی]]، و بازبینی [[حسینی، سید مهدی|سید مهدی حسینی]]؛ این کتاب فراهم آمده از سلسله مباحثی است که مرحوم [[محمدی ریشهری، محمد|آیت اللّه محمدی ری شهری]] در رادیو قرآن جمهوری اسلامی ایران درباره معرفت شناسی بیان کرده است. | ||
ایشان مباحث معرفت شناسی را بر پایه حدود آیات شریف قرآن بنا کرده و طی آن، هفتاد آیه را به بحث و کاوش گذاشتند. | ایشان مباحث معرفت شناسی را بر پایه حدود آیات شریف قرآن بنا کرده و طی آن، هفتاد آیه را به بحث و کاوش گذاشتند. | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
در فصل دوم، به ضرورت تحصیل معرفت اشاره و خطر تن زدن از معرفت جویی هشدار داده شده است. | در فصل دوم، به ضرورت تحصیل معرفت اشاره و خطر تن زدن از معرفت جویی هشدار داده شده است. | ||
در جلد دوم کتاب و در فصل سوم نیز به یکی از اساسی ترین مباحث شناخت شناسی یعنی مبادی و ابزار شناخت اختصاص دارد که آیت الله ری شهری آنها را منحصر در حس و تجربه یا عقل و قلب نساخته، بلکه شناخت شناسی قرآن را دارای شیوهای جامع دانسته است. | در جلد دوم کتاب و در فصل سوم نیز به یکی از اساسی ترین مباحث شناخت شناسی یعنی مبادی و ابزار شناخت اختصاص دارد که [[محمدی ریشهری، محمد|آیت الله ری شهری]] آنها را منحصر در حس و تجربه یا عقل و قلب نساخته، بلکه شناخت شناسی قرآن را دارای شیوهای جامع دانسته است. | ||
بر پایه آیات قرآن کریم و روایات شریف میتوان مبادی معرفت انسان را به دو گونه مبادی درونی و بیرونی تقسیم کرد و سپس همه ابزارهای متعدد و متنوع از حس و عقل تا قلب و وحی و شهود را به کار گرفت و برونداد هر یک را به شرط رعایت برخی امور، معتبر و واقع نما دانست. | بر پایه آیات قرآن کریم و روایات شریف میتوان مبادی معرفت انسان را به دو گونه مبادی درونی و بیرونی تقسیم کرد و سپس همه ابزارهای متعدد و متنوع از حس و عقل تا قلب و وحی و شهود را به کار گرفت و برونداد هر یک را به شرط رعایت برخی امور، معتبر و واقع نما دانست. |