۱۰۶٬۱۰۱
ویرایش
حوزه‌های علمیه طرحی نو بر پایه ارزشها: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ت هاى ' به 'ت‌هاى '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ش ها' به 'ش‌ها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ت هاى ' به 'ت‌هاى ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
پس از اين به افزايش و ژرفش برنامه هاى حوزوى مى‌پردازد و براى تحقق آن از سه شيوۀ خودفرهيختگى، تخصص و پيگيرى و استمرار تحقيق و مطالعه پس از فارغ التحصيلى ياد مى‌کند.آنگاه در شرح درس هاى اصلى حوزوى از ادبيات عرب (صرف، نحو، علوم بلاغى)، منطق، اصول فقه و فقه مى‌گويد و مراحل دوگانۀ آموزش فقه را باز مى‌شکافد تا مى‌رسد به درس هاى مکتبى که مقتضاى شرايط نوين جهان اسلام است و آنها را در سه گونۀ: بينش‌هاى مکتبى، انديشۀ مکتبى و فرهنگ مکتبى بررسى مى‌کند و با پرداخت تخصص در حوزه هاى علميه، زمينه هاى آن(رهبرى الهى، انديشور تحليل‌گر، و دعوتگر شايسته) را ياد مى‌کند و رهبري هاى شايسته و تقوا و تقيد را عوامل مهم شکوفايى حوزه‌ها مى‌خواند. | پس از اين به افزايش و ژرفش برنامه هاى حوزوى مى‌پردازد و براى تحقق آن از سه شيوۀ خودفرهيختگى، تخصص و پيگيرى و استمرار تحقيق و مطالعه پس از فارغ التحصيلى ياد مى‌کند.آنگاه در شرح درس هاى اصلى حوزوى از ادبيات عرب (صرف، نحو، علوم بلاغى)، منطق، اصول فقه و فقه مى‌گويد و مراحل دوگانۀ آموزش فقه را باز مى‌شکافد تا مى‌رسد به درس هاى مکتبى که مقتضاى شرايط نوين جهان اسلام است و آنها را در سه گونۀ: بينش‌هاى مکتبى، انديشۀ مکتبى و فرهنگ مکتبى بررسى مى‌کند و با پرداخت تخصص در حوزه هاى علميه، زمينه هاى آن(رهبرى الهى، انديشور تحليل‌گر، و دعوتگر شايسته) را ياد مى‌کند و رهبري هاى شايسته و تقوا و تقيد را عوامل مهم شکوفايى حوزه‌ها مى‌خواند. | ||
باب اول.خاستگاه‌هاى حوزه هاى علميه: در اين فصل از نقش علم در ساختار تمدن مى‌گويد و يادآور مى‌شود که دانش، تنها راه آزادى نفس است و نپرداختن به علم عقب‌ماندگى مى‌آورد و در راه علم‌آموزى بايد از | باب اول.خاستگاه‌هاى حوزه هاى علميه: در اين فصل از نقش علم در ساختار تمدن مى‌گويد و يادآور مى‌شود که دانش، تنها راه آزادى نفس است و نپرداختن به علم عقب‌ماندگى مى‌آورد و در راه علم‌آموزى بايد از آفت‌هاى علم چون: هوا، هوس، شهوت و خوش‌گذرانى پروا داشت و از عمر بهره‌گيرى بهينه کرد و به مسئوليت فردى و اجتماعى خود توجه داشت. | ||
حوزه هاى علميه خاستگاه تمدن اسلامى و برجسته‌ترين نمود آن است.بر حوزويان است که بى‌آنکه انحصارطلبى کنند در برابر جريان هاى منحرف بايستند و اصالتها و سنن حوزوى را پاس بدارند و از وقت نيک بهره ببرند و چون گذشته راه رقابت آزاد و سازنده را در حوزه باز بگذارند و همچنان | حوزه هاى علميه خاستگاه تمدن اسلامى و برجسته‌ترين نمود آن است.بر حوزويان است که بى‌آنکه انحصارطلبى کنند در برابر جريان هاى منحرف بايستند و اصالتها و سنن حوزوى را پاس بدارند و از وقت نيک بهره ببرند و چون گذشته راه رقابت آزاد و سازنده را در حوزه باز بگذارند و همچنان تفاوت‌هاى قومى و نژادى را پايمال کنند و با زهدورزى، استقلال حوزه هاى علميه را پاس دارند. | ||
عالمان دين، پيام‌آوران تمدنند، مفهوم درست دين را بايد از آنها گرفت و توجه داشت که عالم دينى اصيل، کسى است که تجسم عينى قرآن و سنت است و در راه حفظ کيان دين از جان مايه مى‌نهند و به واسطۀ درک درستش از دين، سياست و ديانت را از هم جدا نمى‌داند؛ نه آنها که سر در آخور دربار دارند و حق مى‌کشند و باطل احيا مى‌کنند و مى‌پندارند کسى که در سياست درآيد نمى‌توان در نماز به او اقتدا کرد. | عالمان دين، پيام‌آوران تمدنند، مفهوم درست دين را بايد از آنها گرفت و توجه داشت که عالم دينى اصيل، کسى است که تجسم عينى قرآن و سنت است و در راه حفظ کيان دين از جان مايه مى‌نهند و به واسطۀ درک درستش از دين، سياست و ديانت را از هم جدا نمى‌داند؛ نه آنها که سر در آخور دربار دارند و حق مى‌کشند و باطل احيا مى‌کنند و مى‌پندارند کسى که در سياست درآيد نمى‌توان در نماز به او اقتدا کرد. | ||