سلک السلوک: تفاوت میان نسخه‌ها

سلک السلوک (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۱

۱۰۴ بایت اضافه‌شده ، ۱۲ ژوئیه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۳٬۹۳۲

ویرایش

@@ خط ۳۴: / خط ۳۴: @@
 معمولا در هر سلک، آنجا که جنبه پند و اندرز و نصیحت دارد، مؤلف مطلب خود را به شیوه عرفای قرون ششم و هفتم ایران، چون [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلی فسایی]] و [[نسفی، عزیزالدین بن محمد|عزیز نسفی]]، به‌صورت خطاب و با عبارت «عزیز من» و هرکجا که داستان یا حکایتی می‌آورد، مقصود خود را با «بشنو بشنو» شروع می‌کند. هر سلک غالباً با عبارتی از قبیل «بباید دانست...» آغاز می‌شود و پایان هر سلک هم با دو بیت شعر که از خود مؤلف است، تحت عنوان «قطعه»، خاتمه می‌یابد. این اشعار پایانی سلک‌ها و نیز اشعاری که از خود نخشبی در مقدمه آمده است، به‌طور کلی، سست و گاهی درک مفهوم آنها مشکل است. به عنوان نمونه:
-'''نخشبی نیک غافلی از دین/ وان که در تحت چرخ فیروزه است'''
+{{شعر}}
+{{ب|''نخشبی نیک غافلی از دین''|2=''وان که در تحت چرخ فیروزه است''}}
-'''نیست از غفلتی برون، آری/ غفلت آدمی نه امروزه است'''
+{{ب|''نیست از غفلتی برون، آری''|2='' غفلت آدمی نه امروزه است''}}
+{{پایان شعر}}
 یا این ابیات:
-'''مردم از نفس جموحی ساده به/ نفس سرکش را ریاضت داده به'''
+{{شعر}}
+{{ب|''مردم از نفس جموحی ساده به''|2=''نفس سرکش را ریاضت داده به''}}
-'''آن که درویش زو نمد خواهد/ گرچه شاه است زو مدد خواهد'''<ref>همان،صفحه سی‌ام- سی‌ویکم</ref>.
+{{ب|''آن که درویش زو نمد خواهد''|2=''گرچه شاه است زو مدد خواهد''<ref>همان،صفحه سی‌ام- سی‌ویکم</ref>}}
+{{پایان شعر}}
 ==پانویس ==