پرش به محتوا

مباهله در مدینه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}


''' مباهله در مدینه'''، تألیف [[ماسینیون، لویی|لویی ماسینیون]] (1883-1962م) اسلام‌شناس معروف اروپایی و ترجمه [[افتخارزاده، محمود|محمودرضا افتخاری‌زاده]] است که به چگونگی انجام مباهله در میان مسلمانان و ریشه قرآنی و نیز شرایط و نتایج تاریخی که منجر به مباهله میان پیامبر اسلام و مسیحیان نجران شد، می‌پردازد. همچنین از ابعاد و راز و رمز مذهبی آن سخن می‌گوید.  
''' مباهله در مدینه'''، تألیف [[ماسینیون، لویی|لویی ماسینیون]] (1883-1962م) اسلام‌شناس معروف اروپایی و ترجمه [[افتخارزاده، محمود|محمودرضا افتخارزاده]] است که به چگونگی انجام مباهله در میان مسلمانان و ریشه قرآنی و نیز شرایط و نتایج تاریخی که منجر به مباهله میان پیامبر اسلام و مسیحیان نجران شد، می‌پردازد. همچنین از ابعاد و راز و رمز مذهبی آن سخن می‌گوید.  


مترجم در مقدمه کتاب به سرنوشت سیاسی تشیع در تاریخ از آغاز تا پایان سده هفتم هجری پرداخته است.
مترجم در مقدمه کتاب به سرنوشت سیاسی تشیع در تاریخ از آغاز تا پایان سده هفتم هجری پرداخته است.
خط ۳۴: خط ۳۴:
اصولا در جوامع انسانی از آغاز رسم بر این بوده که برای اثبات یک حقیقت و تأکید بر آن، سوگند یاد شود یا مباهله گردد، یا دلیل یقین‌آوری ارائه شود و یا عملا نمودی از آن حقیقت آشکار گردد.
اصولا در جوامع انسانی از آغاز رسم بر این بوده که برای اثبات یک حقیقت و تأکید بر آن، سوگند یاد شود یا مباهله گردد، یا دلیل یقین‌آوری ارائه شود و یا عملا نمودی از آن حقیقت آشکار گردد.


در نزد قوم سام از دوره تمدن بابل به بعد، تنها وسیله رایج و بین المللی برای اثبات حقیقت، سوگند تطهری (=پاکدامنی) در مقابل سوگند وعد (=عهد و پیمان) معمول بوده است. سوگند پاکدامنی عبارت بود از نفرینی مشروط که فرد متهم، علیه خویش بر زبان می‌آورد و مقاد آ«، این بود که اگر خلاف حقیقت گفته یا کرده باشد، خداوند او را مکافات کند<ref>متن کتاب، ص65-66</ref>.
در نزد قوم سام از دوره تمدن بابل به بعد، تنها وسیله رایج و بین‌المللی برای اثبات حقیقت، سوگند تطهری (=پاکدامنی) در مقابل سوگند وعد (=عهد و پیمان) معمول بوده است. سوگند پاکدامنی عبارت بود از نفرینی مشروط که فرد متهم، علیه خویش بر زبان می‌آورد و مقاد آن، این بود که اگر خلاف حقیقت گفته یا کرده باشد، خداوند او را مکافات کند<ref>متن کتاب، ص65-66</ref>.


نویسند می‌گوید:
نویسند می‌گوید: