پرش به محتوا

فلسفه‌ی کودکی و فلسفه برای کودکان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''فلسفه‌ی کودکی و فلسفه برای کودکان''' تألیف دیوید کندی، مترجم حمیدرضا محمدی؛ دیوید کندی تا کنون حدود پنجاه مقاله منتشر کرده است که در چهار حوزۀ کلی جای می‌گیرند: فلسفۀ کودکی، فلسفه برای کودکان، حلقۀ کندوکاو فلسفی و ساختار مدرسه. با توجه به عدم امکان و ضرورت ترجمۀ همۀ این مقالات در این کتاب، تلاش شده است تا در هر یک از این چهار حوزۀ کلی، بنا به اهمیت و کیفیت مباحث مطرح‌شده، مقالاتی برای نمونه که آینۀ تمام‌نمای تفکر و دیدگاه‌های اصیل و فلسفی کندی در این حوزه‌ها هستند، انتخاب شوند تا بتوانند مدخل مناسبی برای ورود به آثار او باشند.
'''فلسفه‌ی کودکی و فلسفه برای کودکان''' تألیف [[کندی، دیوید|دیوید کندی]]، مترجم [[محمدی، حمیدرضا|حمیدرضا محمدی]]؛ [[کندی، دیوید|دیوید کندی]] تا کنون حدود پنجاه مقاله منتشر کرده است که در چهار حوزۀ کلی جای می‌گیرند: فلسفۀ کودکی، فلسفه برای کودکان، حلقۀ کندوکاو فلسفی و ساختار مدرسه. با توجه به عدم امکان و ضرورت ترجمۀ همۀ این مقالات در این کتاب، تلاش شده است تا در هر یک از این چهار حوزۀ کلی، بنا به اهمیت و کیفیت مباحث مطرح‌شده، مقالاتی برای نمونه که آینۀ تمام‌نمای تفکر و دیدگاه‌های اصیل و فلسفی کندی در این حوزه‌ها هستند، انتخاب شوند تا بتوانند مدخل مناسبی برای ورود به آثار او باشند.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۴: خط ۳۴:
مطالعات کودکان در جایگاه فعالیتی علمی، عموماً حوزه‌ای مسلم از طب اطفال، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و تعلیم و تربیت در نظر گرفته می‌شود. اما از عمر هیچ‌کدام از این حوزه‌ها به غیر از تعلیم و تربیت، بیش از چندصدسال نمی‌گذرد؛ درحالی‌که کودکان بسیار بیشتر از آن سردوگرم روزگار چشیده‌اند. برخی از فیلسوفان کودکی متوجه سلطۀ تاریخی روان‌شناسی و جامعه‌شناسی بر مطالعات کودکان هستند؛ سلطه‌ای که در قرن بیستم مانعی برای کندوکاو حقیقی تبدیل شد؛ چراکه همچون دیگر علوم تجربی همتای خود، کاملاً به دنبال اهداف از نظر اجتماعی، ابزاری خود هستند.
مطالعات کودکان در جایگاه فعالیتی علمی، عموماً حوزه‌ای مسلم از طب اطفال، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی و تعلیم و تربیت در نظر گرفته می‌شود. اما از عمر هیچ‌کدام از این حوزه‌ها به غیر از تعلیم و تربیت، بیش از چندصدسال نمی‌گذرد؛ درحالی‌که کودکان بسیار بیشتر از آن سردوگرم روزگار چشیده‌اند. برخی از فیلسوفان کودکی متوجه سلطۀ تاریخی روان‌شناسی و جامعه‌شناسی بر مطالعات کودکان هستند؛ سلطه‌ای که در قرن بیستم مانعی برای کندوکاو حقیقی تبدیل شد؛ چراکه همچون دیگر علوم تجربی همتای خود، کاملاً به دنبال اهداف از نظر اجتماعی، ابزاری خود هستند.


دیوید کندی تا کنون حدود پنجاه مقاله منتشر کرده است که در چهار حوزۀ کلی جای می‌گیرند: فلسفۀ کودکی، فلسفه برای کودکان، حلقۀ کندوکاو فلسفی و ساختار مدرسه. با توجه به عدم امکان و ضرورت ترجمۀ همۀ این مقالات در این کتاب، تلاش شده است تا در هر یک از این چهار حوزۀ کلی، بنا به اهمیت و کیفیت مباحث مطرح‌شده، مقالاتی برای نمونه که آینۀ تمام‌نمای تفکر و دیدگاه‌های اصیل و فلسفی کندی در این حوزه‌ها هستند، انتخاب شوند تا بتوانند مدخل مناسبی برای ورود به آثار او باشند.
[[کندی، دیوید|دیوید کندی]] تا کنون حدود پنجاه مقاله منتشر کرده است که در چهار حوزۀ کلی جای می‌گیرند: فلسفۀ کودکی، فلسفه برای کودکان، حلقۀ کندوکاو فلسفی و ساختار مدرسه. با توجه به عدم امکان و ضرورت ترجمۀ همۀ این مقالات در این کتاب، تلاش شده است تا در هر یک از این چهار حوزۀ کلی، بنا به اهمیت و کیفیت مباحث مطرح‌شده، مقالاتی برای نمونه که آینۀ تمام‌نمای تفکر و دیدگاه‌های اصیل و فلسفی کندی در این حوزه‌ها هستند، انتخاب شوند تا بتوانند مدخل مناسبی برای ورود به آثار او باشند.


بخش اول این کتاب به فلسفۀ کودکی می‌پردازد. ظهور «فلسفۀ کودکی» به عنوان یک رشته در حوزۀ نظری پست‌مدرن به دنبال ظهور روان‌کاوی در اواخر قرن نوزدهم رخ داد. انتشار کتاب «سده‌های کودکی» نوشتۀ فیلیپ آریس در اواسط قرن بیستم نیز مفهوم دوران کودکی را به عنوان ابداعی فرهنگی و اجتماعی معرفی کرد و به این طریق استعاره‌های بیولوژیک موجود در تصور ما از دوران کودکی را تضعیف کرد. از این نظر در نیم‌قرن اخیر رویکرد بزرگسالان نسبت به ظرفیت‌های شناختی کودکان برای تفکر انتزاعی تا حدی تغییر کرده است. کندی در مقالات خود تلاش می‌کند تا به سیر کلی مفهوم «کودکی» به صورت تاریخی، فلسفی، روان‌شناختی، روان‌کاوانه و اسطوره‌ای بپردازد و نشان دهد که تغییر نگاه به این مفهوم چگونه می‌تواند در عمل بر رویکرد و شیوۀ نگاه‌ها به کودکان تأثیر بگذارد.
بخش اول این کتاب به فلسفۀ کودکی می‌پردازد. ظهور «فلسفۀ کودکی» به عنوان یک رشته در حوزۀ نظری پست‌مدرن به دنبال ظهور روان‌کاوی در اواخر قرن نوزدهم رخ داد. انتشار کتاب «سده‌های کودکی» نوشتۀ فیلیپ آریس در اواسط قرن بیستم نیز مفهوم دوران کودکی را به عنوان ابداعی فرهنگی و اجتماعی معرفی کرد و به این طریق استعاره‌های بیولوژیک موجود در تصور ما از دوران کودکی را تضعیف کرد. از این نظر در نیم‌قرن اخیر رویکرد بزرگسالان نسبت به ظرفیت‌های شناختی کودکان برای تفکر انتزاعی تا حدی تغییر کرده است. کندی در مقالات خود تلاش می‌کند تا به سیر کلی مفهوم «کودکی» به صورت تاریخی، فلسفی، روان‌شناختی، روان‌کاوانه و اسطوره‌ای بپردازد و نشان دهد که تغییر نگاه به این مفهوم چگونه می‌تواند در عمل بر رویکرد و شیوۀ نگاه‌ها به کودکان تأثیر بگذارد.