پرش به محتوا

تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'حلاج' به 'حلاج ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۵۸: خط ۵۸:
مؤلف پس از طرح مسأله جانشينى پيامبر اكرم(ص) و ردّ نظر اهل سنت در فصول بعدى به ذكر فرقه‌هاى خوارج، معتزله، مشبّهه و مجسّمه و اصحاب تناسخ مى‌پردازد.مؤلف مذاهب فقهى اهل سنت را در فصل مشبهه طرح مى‌كند و آنها را در تقسيم‌بندى نه چندان مرتبى هفت فرقه برمى‌شمارد. وى همچنين گزارشى نسبتا مفصل از عقايد اشعرى ارائه مى‌نمايد.
مؤلف پس از طرح مسأله جانشينى پيامبر اكرم(ص) و ردّ نظر اهل سنت در فصول بعدى به ذكر فرقه‌هاى خوارج، معتزله، مشبّهه و مجسّمه و اصحاب تناسخ مى‌پردازد.مؤلف مذاهب فقهى اهل سنت را در فصل مشبهه طرح مى‌كند و آنها را در تقسيم‌بندى نه چندان مرتبى هفت فرقه برمى‌شمارد. وى همچنين گزارشى نسبتا مفصل از عقايد اشعرى ارائه مى‌نمايد.


مؤلف در باب شانزدهم به فرقه‌هاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مى‌داند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مى‌خواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مى‌كند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنت‌اند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است.
مؤلف در باب شانزدهم به فرقه‌هاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مى‌داند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مى‌خواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مى‌كند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنت‌اند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است.


در باب‌هاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بوده‌اند، تعريض دارد، از جمله به عبد القاهر بغدادى كه در الفرق بين الفرق خود را ناجى مى‌داند.
در باب‌هاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بوده‌اند، تعريض دارد، از جمله به عبد القاهر بغدادى كه در الفرق بين الفرق خود را ناجى مى‌داند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش