۱۰۶٬۷۵۷
ویرایش
ابن بهلول، احمد بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
وی در انبار (عراق)،(231ق) زاده شد. پدرش از حافظان بزرگ بود كه ابن عیینه و طبقه‌اش را دریافته بود و برادرش بهلول نیز محدثى معتبر بود كه از سعید بن منصور و طبقه‌اش روایت مى‌كرد. | وی در انبار (عراق)،(231ق) زاده شد. پدرش از حافظان بزرگ بود كه ابن عیینه و طبقه‌اش را دریافته بود و برادرش بهلول نیز محدثى معتبر بود كه از سعید بن منصور و طبقه‌اش روایت مى‌كرد. | ||
==مشایخ== | ==مشایخ== | ||
ابن بهلول از پدرش اسحاق، ابراهیم بن سعید | ابن بهلول از پدرش اسحاق، [[ابراهیم بن سعید جوهری]]، [[محمد بن زنبور مكى]]، [[ابویعقوب ذورقى]]، [[محمد بن مثنى]]، [[ابوسعید اشج]]، [[مؤمل بن اهاب]]، [[ابوهشام رفاعى]]، [[سفیان بن محمد مصیصى]]، [[سعید بن یحیى اموی]]، عبدالرحمان بن یونس رقى و ابوعبیدة بن ابى السفر حدیث شنید. وی از ابوكریب نیز یك حدیث نقل كرده است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
محمد بن اسماعیل | [[محمد بن اسماعیل وراق]]، [[ابوحفص بن شاهین]]، [[ابوالحسن جراحى]]، [[دارقطنی، علی بن عمر|ابوالحسن دارقطنى]]، ابو طاهر مخلص و دیگران از او روایت كرده‌اند. | ||
==مناصب== | ==مناصب== | ||
ابن بهلول در 276ق/889م از سوی موفق بالله، نایب الخلافه معتمد عباسى به قضای انبار، هیت و طریق الفرات گمارده شد. در عهد معتضد نیز در همین مقام بود. در 292ق قضای نواحى جبل را نیز به وی سپردند و در 296ق، پس از توطئه ابن معتز كه بر ضد مقتدر ترتیب یافته بود، قاضى مدینة المنصور گشت و حدود 20 سال در آن مقام بود. به علاوه قضای طسوجى، قطربُل، مسكن، انبار، هیت و طریق الفرات و پس از مدتى قضای اهواز نیز به وی تعلق داشت. | ابن بهلول در 276ق/889م از سوی موفق بالله، نایب الخلافه معتمد عباسى به قضای انبار، هیت و طریق الفرات گمارده شد. در عهد معتضد نیز در همین مقام بود. در 292ق قضای نواحى جبل را نیز به وی سپردند و در 296ق، پس از توطئه ابن معتز كه بر ضد مقتدر ترتیب یافته بود، قاضى مدینة المنصور گشت و حدود 20 سال در آن مقام بود. به علاوه قضای طسوجى، قطربُل، مسكن، انبار، هیت و طریق الفرات و پس از مدتى قضای اهواز نیز به وی تعلق داشت. | ||
==ویژگی اخلاقی== | ==ویژگی اخلاقی== | ||
آزادگى و امانت ابن بهلول در امر قضا معروف است، چنان‌كه وقتى مادر مقتدر خلیفه، یك قطعه زمین وقفى را كه شرعاً قابل خرید و فروش نبود، خریداری كرده بود، خواست تا وقف‌نامه را كه در دفتر موقوفات و نزد ابن بهلول بود پاره كند و موقوفه را متصرف شود. ابن بهلول در برابر مادر خلیفه ایستاد و از سپردن دفتر موقوفات سربازد زد و تهدید كرد كه از كار كناره خواهد گرفت. وی توانست در زمان حامد بن عباس از ابن فرات و در زمان ابن فرات از على بن عیسى كه متهم به طرفداری از قرمطیان بودند دفاع كند. همچنین در امر حسین بن منصور | آزادگى و امانت ابن بهلول در امر قضا معروف است، چنان‌كه وقتى مادر مقتدر خلیفه، یك قطعه زمین وقفى را كه شرعاً قابل خرید و فروش نبود، خریداری كرده بود، خواست تا وقف‌نامه را كه در دفتر موقوفات و نزد ابن بهلول بود پاره كند و موقوفه را متصرف شود. ابن بهلول در برابر مادر خلیفه ایستاد و از سپردن دفتر موقوفات سربازد زد و تهدید كرد كه از كار كناره خواهد گرفت. وی توانست در زمان حامد بن عباس از ابن فرات و در زمان ابن فرات از على بن عیسى كه متهم به طرفداری از قرمطیان بودند دفاع كند. همچنین در امر [[حلاج، حسین بن منصور|حسین بن منصور حلاج]]، او را به عنوان قاضى احضار كردند. وی گفت به آن‌چه درباره حلاج شایع كرده‌اند، نمى‌توان استناد كرد، برای اثبات جرایم منسوب به حلاج یا باید شهود معتبر وجود داشته باشند و یا خود وی بدان اقرار كند و چون هیچ‌كدام از این دو، حاصل نبود، از فتوا دادن به كفر حلاج خودداری كرد. از داستان گفت‌وگوهای وی با [[طبری، محمد بن جریر بن یزید|محمد بن جریر طبری]] برمى‌آید كه ابن بهلول خویشتن را در دانش و معلومات از او فراتر مى‌دانسته است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در 87 سالگى (318ق) درگذشت. | وی در 87 سالگى (318ق) درگذشت. | ||