تفسیر گنوسی از نامه‌های پولس: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =

}}

==ساختار==

کتاب از پیشگفتار و مقدمه و هشت فصل و نتیجه در تفسیر گنوسی از نامه‌های پولس تشکیل شده است.

هر کسی با ادبیات تحقیق در زمینۀ عهد جدید آشنا باشد، می‌پذیرد که پولس یکی از مخالفان بدعت گنوسیان است. پولس نامه‌های خود به‌ویژه نامه به فیلیپیان و قرنتیان را برای نقد گنوسیه و رد آرای مسیحیان گنوسی در باب «خرد مخفی» می‌نویسد. اصول اعتقادی‌ای که پولس تعلیم می‌دهد «تصلیب مسیح»، تنذیر از پیشگاه عدل الهی، رستاخیز جسمانی و اولویت عشق به گنوس است که تمام اینها نشان می‌دهد موضعی کاملاً مسیحی در مقابل مخالفان گنوسی‌اش اتخاذ کرده است.

بررسی تفسیرهایی که گنوسیان عرضه می‌کنند نشان می‌دهد چرا پولس در سدۀ دوم به نام «رسول بدعت‌گزاران» شناخته شد. ایرنایوس، ترتولیان، هیپولیتوس و اریگن با تلاشی که برای رد مکتب والنتینی می‌کنند، ناخواسته به پیروان این مکتب کمک می‌کنند از محتوای نامه‌های پولس به نفع خود استفاده کنند و در این مسیر قدرت و اعتبار بیشتری به دست آورند. ایرنایوس به شکایت می‌گوید بسیاری از اسقف‌ها و شماسان خود به دین والنتینی گرویده‌اند. ترتولیان نیز می‌پذیرد بسیاری از مؤمنان و شخصیت‌های شاخص کلیسایش در پی پیوستن به حلقه‌های والنتینی بوده‌اند. اغلب آنها معتقدند مکتب والنتینی از سایر مکتب‌ها نظیر مرقیون و ... که از کلیسا انتقاد می‌کنند خطرناک‌ترند.