۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE15807AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE15807AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''حسین محمدزاده صدیق''' (1324-14001ش)، نویسنده، مترجم، محقق، شاعر، | '''حسین محمدزاده صدیق''' (1324-14001ش)، نویسنده، مترجم، محقق، شاعر، استاد دانشگاه، پژوهشگر زبان و ادبیات ترکی، و از مبارزین علیه نظام ستم شاهی، از آثار ایشان ترجمه قرآن، ترجمه نهجالبلاغه، ترجمهی منظوم دیوان منسوب به [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]]، همچنین بسیاری از آثار [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]] مانند دیوان امام، وصیتنامه، کلمات قصار، منشور روحانیت، نامه به گورباچف، مكتوبات عرفانى، غزليات ورباعيات، اربعين حديث و... را به ترکی آذری ترجمه کرده است. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
در کودکی در مسجد جامع تبریز و حوزهی طالبیه نزد آقامیرزا غلامحسین | در کودکی در مسجد جامع تبریز و حوزهی طالبیه نزد آقامیرزا [[غلامحسین هریسی]]، آقا [[میرزا عمران]] و مرحوم [[وقایعی مشکات تبریزی]] به تعلیم قرآن، فلسفهی اسلام، فقه، احکام و اصول دین مشغول شد. | ||
او، در سال 1337 تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانید و وارد دبیرستان شد و در رشتهی علوم ادبی مشغول تحصیل گشت.<ref> ر.ک: محمدزاده صديق، ائلدار، ص 8-9</ref> | او، در سال 1337 تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانید و وارد دبیرستان شد و در رشتهی علوم ادبی مشغول تحصیل گشت.<ref> ر.ک: محمدزاده صديق، ائلدار، ص 8-9</ref> | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==مبارزات سیاسی== | ==مبارزات سیاسی== | ||
پس از چاپ مقالاتی به زبان ترکی در مجله آدینه، شاعران گمنام دیگری در خطه آذربایجان به آنها میپیوندند، او و دوست صمیمیاش صمد بهرنگی به فعالیت گسترده خود ادامه میدهند. مقالههای ایشان در مجله «ارمغان» و مقالههایی که با عنوان «داستانهای ددهفورقود» در مجله وحید به چاپ می رسد. سپس در سال 1347ش و در دوران خفقان ستمشاهی مجله «هنر و اجتماع» را در تبریز به دو زبان ترکی و فارسی منتشر ساخت که این مجله در چاپ هفتمین شماره خود با حمله ساواک تعطیل شد و محمدزاده صدیق به زندان سیاسی ساواک انداخته شد. | پس از چاپ مقالاتی به زبان ترکی در مجله آدینه، شاعران گمنام دیگری در خطه آذربایجان به آنها میپیوندند، او و دوست صمیمیاش [[صمد بهرنگی]] به فعالیت گسترده خود ادامه میدهند. مقالههای ایشان در مجله «ارمغان» و مقالههایی که با عنوان «داستانهای ددهفورقود» در مجله وحید به چاپ می رسد. سپس در سال 1347ش و در دوران خفقان ستمشاهی مجله «هنر و اجتماع» را در تبریز به دو زبان ترکی و فارسی منتشر ساخت که این مجله در چاپ هفتمین شماره خود با حمله ساواک تعطیل شد و محمدزاده صدیق به زندان سیاسی ساواک انداخته شد. | ||
بخاطر درگیر شدن ایشان با مسائل سیاسی تا سال 1350ش مدرک لیسانس وی را به او ندادند و زمانی که در سال 1348(1969) به دعوت دانشکده زبان و ادبیات ترکی استانبول قصد رفتن به آنجا و تحصیل را داشت خروج ا از کشور توسط رژیم شاه ممنوع شد.<ref> ر.ک: محمدزاده صديق، ائلدار، ص12</ref> | بخاطر درگیر شدن ایشان با مسائل سیاسی تا سال 1350ش مدرک لیسانس وی را به او ندادند و زمانی که در سال 1348(1969) به دعوت دانشکده زبان و ادبیات ترکی استانبول قصد رفتن به آنجا و تحصیل را داشت خروج ا از کشور توسط رژیم شاه ممنوع شد.<ref> ر.ک: محمدزاده صديق، ائلدار، ص12</ref> | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در ١٣٥١ش، نخستین کتاب ایشان با نام «واقف، شاعر زیبایی و حقیقت» منتشر شد. <ref>ر.ک: بهلولی، داود، ص7</ref> | در ١٣٥١ش، نخستین کتاب ایشان با نام «واقف، شاعر زیبایی و حقیقت» منتشر شد. <ref>ر.ک: بهلولی، داود، ص7</ref> | ||
==تحصیل در مقطع ارشد و دکتری== | ==تحصیل در مقطع ارشد و دکتری== | ||
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357ش در سال ۱۳۶۰ موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس ادبیات ترکی از دانشگاه استانبول و در ۱۳۶۲ موفق به اخذ دکترای تطبیقی زبانهای فارسی، عربی و ترکی از همان دانشگاه گردید. رساله دکترای وی، «رساله اخلاقیه» اثر | پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357ش در سال ۱۳۶۰ موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس ادبیات ترکی از دانشگاه استانبول و در ۱۳۶۲ موفق به اخذ دکترای تطبیقی زبانهای فارسی، عربی و ترکی از همان دانشگاه گردید. رساله دکترای وی، «رساله اخلاقیه» اثر میرزا آقای تبریزی بود که در ١٣٦٢ش، از آن دفاع کرد. | ||
==روح مذهبی و انقلابی== | ==روح مذهبی و انقلابی== | ||
استاد آنگونه که خود تعریف میکند از سال 1341 امام خمینی را به عنوان یک روحانی مبارز و ظلم ستیز شناخته و به او عشق ورزیده است. سالها پیش منظومه بلندی تحت عنوان | استاد آنگونه که خود تعریف میکند از سال 1341 امام خمینی را به عنوان یک روحانی مبارز و ظلم ستیز شناخته و به او عشق ورزیده است. سالها پیش منظومه بلندی تحت عنوان «[[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی]]» به ترکی سروده است که بعد از انقلاب چاپ شد. موضوع این منظومه شرح مبارزات امام در سالهای پیش از انقلاب است. بعد از ارتحال امام به همکاری با «مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام» پرداخته و کتابهای وصیتنامه، کلمات قصار، منشور روحانیت، نامه به گورباچف، مكتوبات عرفانى، غزليات ورباعيات، اربعين حديث وآثارى ديگر را به تركى ترجمه و چاپ کردهاست. و در مصاحبههای خود ترجمه آثار امام را هم بسیار آسان و هم بسیار سخت توصیف کرده است و گفته است: «بسیاری از اشعار امام را من بعد از نیمههای شب و در میان هالهای از احساس و عاطفه و هق هق گریه و امواج متلاطم درون و دلی خسته ترجمه کردهام....<ref> ر.ک: محمدزاده صديق، ائلدار، ص16</ref> | ||
او همچنین دیوان اشعار امام خمینی را به ترکی منظوم درآورد. | او همچنین دیوان اشعار امام خمینی را به ترکی منظوم درآورد. |