پرش به محتوا

خلیلی، خلیل‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
| اندازه تصویر =
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام کامل =
| نام کامل =خلیل‌الله خلیلی
| نام‌های دیگر =
| نام‌های دیگر =
| لقب =
| لقب =
| تخلص =
| تخلص =
| نسب =
| نسب =
| نام پدر =
| نام پدر =محمدحسین‌خان مستوفی‌الممالک
| ولادت =
| ولادت =1286‌ش
| محل تولد =
| محل تولد =باغ جهان‌آرای کابل
| کشور تولد =
| کشور تولد =افغانستان
| محل زندگی =
| محل زندگی =
| رحلت =
| رحلت =اردیبهشت‌ ماه‌ 1366‌ش
| شهادت =
| شهادت =
| مدفن =
| مدفن =
خط ۲۳: خط ۲۳:
| دین =
| دین =
| مذهب =
| مذهب =
| پیشه =
| پیشه =شاعر، نویسنده، سیاستمدار
| منصب =
| منصب =
| پس از =
| پس از =
خط ۴۵: خط ۴۵:


==ولادت==
==ولادت==
خلیلی،  در سال 1286‌ش، در باغ جهان‌آرای کابل متولد شد. پدرش محمدحسین‌خان مستوفی‌الممالک از بزرگان منطقهٔ کوهستان در شمال کابل و وزیر مالیهٔ عهد امیر حبیب‌الله خان بود که بعداً به فرمان امان‌الله خان به دار آویخته شد.  
خلیلی،  در سال 1286‌ش، در باغ جهان‌آرای کابل متولد شد. پدرش محمدحسین‌خان مستوفی‌الممالک از بزرگان منطقهٔ کوهستان در شمال کابل و وزیر مالیهٔ عهد امیر حبیب‌الله خان بود که بعداً به فرمان امان‌الله خان به دار آویخته شد.


==فعالیت‌ها==
==فعالیت‌ها==
این شاعر افغانی، باآنکه همواره از نزدیکان محمدظاهر شاه پادشاه سابق افغانستان و مشاور او در امور مطبوعاتی بود و چندی هم سفارت افغانستان را در عراق و عربستان به‌‌عهده‌ داشت، همواره، در شعرش متوجه توده‌های رنج‌کشیده و محروم جامعه افغان بود. سراسر دیوانش مشحون از همدردی با ویتنامی‌ها، فلسطینی‌ها و سایر محرومان جهان است و افرادی چون اقبال لاهوری و سید جمال‌الدین‌ اسدآبادی‌ را در مد نظر دارد و آرمان‌ها و اهداف آنان را پی می‌گیرد:
وی در سنین کودکی والدینش را از دست داد و درس را در نیمه راه رها کرد. او سال‌ها در کابل، کوهستان و بلخ زیست و در پست‌های اساسی زیادی در سازمان‌های دولتی داخل و خارج افغانستان کار کرد. در اوایل دهه بیست خورشیدی به سمت معاون دانشگاه کابل به کار گماشته شد. در سال ۱۳۳۰ ریاست مستقل مطبوعات را به‌عهده گرفت و در سال ۱۳۳۲ به‌عنوان مشاور عالی سلطنتی در دربار محمد ظاهر شاه خدمت کرد و نیز مدتی نماینده مجلس بود و در سال‌های نخستین دهه ۵۰ به‌عنوان سفیر کبیر مدتی در عربستان سعودی و سپس در عراق مشغول به کار بود.
'''قلم در پنجه من نخل سرماخورده را ماند
جدای مناصب اجرایی، موقعیتی بود که خلیلی در عالم ادب کسب کرد و به‌زودی به عنوان یکی از نامداران شعر افغانستان بدل گشت.
دوات از خشک‌مغزی‌ها دهان مرده را ماند'''
 
'''نه پیوندی به دیروزی نه امیدی به فردایی
==دوران مهاجرت==
دل‌ بی‌حاصل‌ من شهر توفان‌برده را‌ ماند‌'''.
خلیلی پس از کودتای هفت ثور سفارت را ترک گفت و مدتی در اروپا و آمریکا به سر برد. اما به سبب عشق وطن دیر در آن‌جا نپایید. او پس از آن به پاکستان رفت و در کنار هزاران هموطن آواره‌اش مسکن گزید و در این دوره آثار بسیاری از خود به جای گذاشت.
 
==اشعار خلیلی==
او همواره، در شعرش متوجه توده‌های رنج‌کشیده و محروم جامعه افغان بود. سراسر دیوانش مشحون از همدردی با ویتنامی‌ها، فلسطینی‌ها و سایر محرومان جهان است و افرادی چون اقبال لاهوری و سید جمال‌الدین‌ اسدآبادی‌ را در مد نظر دارد و آرمان‌ها و اهداف آنان را پی می‌گیرد:
 
{{شعر}}
{{ب|''قلم در پنجه من نخل سرماخورده را ماند''|2=''دوات از خشک‌مغزی‌ها دهان مرده را ماند''}}
{{ب|''نه پیوندی به دیروزی نه امیدی به فردایی''|2=''دل‌ بی‌حاصل‌ من شهر توفان‌برده را‌ ماند‌''}}
{{پایان شعر}}


غزل‌های‌ خلیلی‌، روان و مطبوع است. هرچند که اندکی رنگ غزل‌های شاعران سبک هندی را دارد، اما از آن تعقیدها به‌دور‌ است‌ و بیشتر‌ به شاعران دوره بازگشت ایران ماننده است و به گمان من‌ بتوان او را به رهی معیری شبیه دانست<ref>ر.ک: فرزاد، عبدالحسین، ص345-346</ref>‏.
غزل‌های‌ خلیلی‌، روان و مطبوع است. هرچند که اندکی رنگ غزل‌های شاعران سبک هندی را دارد، اما از آن تعقیدها به‌دور‌ است‌ و بیشتر‌ به شاعران دوره بازگشت ایران ماننده است و به گمان من‌ بتوان او را به رهی معیری شبیه دانست<ref>ر.ک: فرزاد، عبدالحسین، ص345-346</ref>‏.


==وفات==
==وفات==
در اردیبهشت‌ ماه‌ 1366‌ استاد خلیل‌اللّه خلیلی شاعر پارسی‌گوی افغانستان در 83 سالگی درگذشت. استاد خلیلی هشت سال آخر عمر را در غربت و آوارگی گذراند. اشغال‌ افغانستان‌ او‌ را از وطنش آواره کرد و شاعر تا آخرین‌ لحظات‌ عمرش با درد و اسف، نابودی استقلال کشورش را شاهد بود و بر این درد و ماتم، مرثیه‌ها سرود<ref>ر.ک: هادی، روح‌الله، ص3</ref>‏.
در اردیبهشت‌ ماه‌ 1366‌ش استاد خلیل‌اللّه خلیلی شاعر پارسی‌گوی افغانستان در 83 سالگی درگذشت. استاد خلیلی هشت سال آخر عمر را در غربت و آوارگی گذراند. اشغال‌ افغانستان‌ او‌ را از وطنش آواره کرد و شاعر تا آخرین‌ لحظات‌ عمرش با درد و اسف، نابودی استقلال کشورش را شاهد بود و بر این درد و ماتم، مرثیه‌ها سرود<ref>ر.ک: هادی، روح‌الله، ص3</ref>‏.
 
جسد وی پس از ۲۵ سال از درگذشتش، از پاکستان به کابل منتقل و در مراسم رسمی در محوطه دانشگاه کابل و در کنار آرامگاه سید جمال‌الدین افغان به خاک سپرده شد.


==آثار==
==آثار==
خلیلی در مجموع ۶۲ اثر منظوم و منثور در عرصه‌های مختلف هنر، ادب، سیاست، فلسفه و عرفان دارد که بیشترشان در داخل و خارج از افغانستان به چاپ رسیده‌است.
# سلطنت غزنویان؛
# سلطنت غزنویان؛
# کلیات ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل (مقدمه)؛
# کلیات ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل (مقدمه)؛
خط ۷۰: خط ۸۱:


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# فرزاد، عبدالحسین، «یادی از خلیل‌الله خلیلی شاعر معاصر افغان»، بخارا، آذر 1377، شماره 3، ص345 تا 347:
#[[:noormags:276288| فرزاد، عبدالحسین، «یادی از خلیل‌الله خلیلی شاعر معاصر افغان»، بخارا، آذر 1377، شماره 3، ص345 تا 347]].
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/276288
#[[:noormags:463899| هادی، روح‌الله، «یادی از استاد خلیل‌الله خلیلی»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، زمستان 1365، شماره 8، ص3 تا 4]].
# هادی، روح‌الله، «یادی از استاد خلیل‌الله خلیلی»، رشد آموزش زبان و ادب فارسی، زمستان 1365، شماره 8، ص3 تا 4:
# [https://noorlib.ir/author/2527 نورلایب، خلیلی، خلیل‌الله]
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/463899
 
# نورلایب، خلیلی، خلیل‌الله:
https://noorlib.ir/author/2527