داستان‌نویسان ایران از انقلاب تا انقلاب: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

داستان‌نویسان ایران از انقلاب تا انقلاب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۵

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ۱۲ مه

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۳۱

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 می‌توان داستان‌نویسان را از بعضی لحاظ این‌گونه طبقه‌بندی کرد:
-. کسانی که شهرت آنها فقط بر اساس داستان‌نویسی بود و با آن روشن سرایی درخشان برای خود ساختند؛
+# کسانی که شهرت آنها فقط بر اساس داستان‌نویسی بود و با آن روشن سرایی درخشان برای خود ساختند؛
+# شاعرانی که داستان نوشتند و تحول ذهنی خود را در نثر داستانی هم فرا نمودند؛
-. شاعرانی که داستان نوشتند و تحول ذهنی خود را در نثر داستانی هم فرا نمودند؛
+# هنرپیشگانی که به داستان‌نویسی علاقمند شدند و در این قلمرو قلمی جنباندند؛
+# سیاست‌مداران و کارگزارانی که از باب تفنن یا در ایام جوانی رویکردی به داستان‌نویسی داشتند و آثاری پدید آوردند؛
-. هنرپیشگانی که به داستان‌نویسی علاقمند شدند و در این قلمرو قلمی جنباندند؛
+# استادان و معلمانی که در لباس علم و دانش به داستان توجهی نشان دادند و به مقتضای موضع و موضوع به نوشتن آن پرداختند.
+# نمایشنامه‌نویسانی که به لحاظ فن و تکنیک مشابه داستان و نمایش، در نوشتن داستان از هیچ تلاشی دریغ نکردند؛
-. سیاست‌مداران و کارگزارانی که از باب تفنن یا در ایام جوانی رویکردی به داستان‌نویسی داشتند و آثاری پدید آوردند؛
+# روزنامه‌نگارانی که با آگاهی و تربیت ژورنالیستی، فکر و تخیل خود را به نوشتن داستان هم وقف کردند؛
+# محققان و پژوهشگرانی که در طلب ترقیات جامعه، تلقی مثبتی به داستان نشان دادند و انباشته‌های ذهن و ضمیر خود را با آن باز نمودند؛
-. استادان و معلمانی که در لباس علم و دانش به داستان توجهی نشان دادند و به مقتضای موضع و موضوع به نوشتن آن پرداختند.
+# نقاشانی که در بستر بیان کردند؛
+# روحانیونی که داستان را منبع استدلال اخلاقی و مذهبی یافتند و آن را به فکر و نقش و نگار خود، تخیلات داستانی را با تعبیرهای زیبا و اندیشه‌های خود پیوند زدند.
-. نمایشنامه‌نویسانی که به لحاظ فن و تکنیک مشابه داستان و نمایش، در نوشتن داستان از هیچ تلاشی دریغ نکردند؛
-. روزنامه‌نگارانی که با آگاهی و تربیت ژورنالیستی، فکر و تخیل خود را به نوشتن داستان هم وقف کردند؛
-. محققان و پژوهشگرانی که در طلب ترقیات جامعه، تلقی مثبتی به داستان نشان دادند و انباشته‌های ذهن و ضمیر خود را با آن باز نمودند؛
-. نقاشانی که در بستر بیان کردند؛
-. روحانیونی که داستان را منبع استدلال اخلاقی و مذهبی یافتند و آن را به فکر و نقش و نگار خود، تخیلات داستانی را با تعبیرهای زیبا و اندیشه‌های خود پیوند زدند.
 در این کتاب داستان‌نویسان در حد فاصل دو انقلاب، از مشروطه تا انقلاب اسلامی معرفی شده‌اند. در این کتاب هر کسی که وارد این وادی شده، قلمی جنبانده و داستانی پدید آورده و منتشر کرده، در شمول قرار گرفته است. شیوۀ کار بر اساس مدخل‌ها شکل گرفته است؛ مدخل نام مشهورتری است که نویسنده بدان شهرت دارد و بیشتر بر اساس نام خانوادگی یا اسم مستعار است. اجزای مدخل اطلاعاتی را دربارۀ تاریخ و محل تولد، سیر تحصیلات، مشاغل و مناصب، کوشندگی‌های ادبی و مطبوعاتی و فرهنگی و اندیشه‌ها و آرای علمی، نشان‌ها، آثار داستانی و فرهنگی و هنری را در بر دارد. در مدخل بدون اجزاء، تنها به نام نویسنده، آثار داستانی و نوشته‌های دیگر و منابع اطلاعاتی آن اشاره شده است. مشخصات آثار چاپبی در صورت امکان کامل ثبت شده است، مگر اینکه خود اثر نقصان اطلاعات داشت؛ برای مثال بدون ناشر یا تاریخ نشر بود. در ثبت آثار نویسنده، معیار اصلی نظام الفبایی است که بر اساس آثار نویسنده انجام شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/7368 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref>
@@ خط ۶۹: / خط ۶۰: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
 [[رده:مقالات(اردیبهشت) باقی زاده]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]]