۱۰۶٬۳۶۹
ویرایش
طلوع شاهنامه در غرب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ت هایی ' به 'ت‌هایی '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ت هایی ' به 'ت‌هایی ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
موضوع این شاهکار ادبی، اسطوره‌ها، افسانه‌ها و تاریخ ایران از ابتدا تا فتح ایران توسط اعراب در سده‌ی هفتم میلادی است که در چهار دودمان پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان خلاصه می‌شوند و به سه بخش اساطیری (از عهد کیومرث تا پادشاهی فریدون)، پهلوانی (از قیام کاوه آهنگر تا مرگ رستم) و تاریخی (از پادشاهی بهمن و ظهور اسکندر تا فتح ایران توسط اعراب) تقسیم می‌شود. بنابراین چیزی که بر قیمت شاهنامه می‌افزاید این است که [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] داستان‌های آن را اختراع نکرده، بلکه آن‌ها را گزارش کرده است و از این لحاظ می‌توان شاهنامه را آیینه‌ی تاریخ و افکار حقیقی ملت ایران شناخت که با این سلاست و روانی در قالب نظم به تصویر کشیده شده است. علاوه بر این، [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] تنها روایات اساطیری و تاریخی و فرهنگ عامه نیست، بلکه روش درست زندگانی و کشورداری را بر اساس اندیشه‌های ژرف فلسفی و عقل عملی بیان کرده است. | موضوع این شاهکار ادبی، اسطوره‌ها، افسانه‌ها و تاریخ ایران از ابتدا تا فتح ایران توسط اعراب در سده‌ی هفتم میلادی است که در چهار دودمان پادشاهی پیشدادیان، کیانیان، اشکانیان و ساسانیان خلاصه می‌شوند و به سه بخش اساطیری (از عهد کیومرث تا پادشاهی فریدون)، پهلوانی (از قیام کاوه آهنگر تا مرگ رستم) و تاریخی (از پادشاهی بهمن و ظهور اسکندر تا فتح ایران توسط اعراب) تقسیم می‌شود. بنابراین چیزی که بر قیمت شاهنامه می‌افزاید این است که [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] داستان‌های آن را اختراع نکرده، بلکه آن‌ها را گزارش کرده است و از این لحاظ می‌توان شاهنامه را آیینه‌ی تاریخ و افکار حقیقی ملت ایران شناخت که با این سلاست و روانی در قالب نظم به تصویر کشیده شده است. علاوه بر این، [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] تنها روایات اساطیری و تاریخی و فرهنگ عامه نیست، بلکه روش درست زندگانی و کشورداری را بر اساس اندیشه‌های ژرف فلسفی و عقل عملی بیان کرده است. | ||
گرچه [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] در نظم شاهنامه و بیان روایات، امانت داری را حفظ کرده و از منابع اصلی غافل نبوده است، ولی بینش نظری و فلسفی خود را در لا به لای اشعار از زبان موبد دانا بیان کرده است. در واقع او حکیمی است که حکمت و دانش خود را در اشعار حماسی‌اش هویدا ساخته است. این اندیشه‌ها نه تنها مورد توجه شاعران ادب فارسی پس از او قرار گرفته است، بلکه با وجود ترجمه‌ی | گرچه [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] در نظم شاهنامه و بیان روایات، امانت داری را حفظ کرده و از منابع اصلی غافل نبوده است، ولی بینش نظری و فلسفی خود را در لا به لای اشعار از زبان موبد دانا بیان کرده است. در واقع او حکیمی است که حکمت و دانش خود را در اشعار حماسی‌اش هویدا ساخته است. این اندیشه‌ها نه تنها مورد توجه شاعران ادب فارسی پس از او قرار گرفته است، بلکه با وجود ترجمه‌ی قسمت‌هایی از اثر حماسی او، توجه شخصیت‌های بزرگ ادبیات جهان را به خود جلب می‌کند، به گونه‌ای که به بازآفرینی داستان‌های او همت گماشتند، و برترین آثار ادبی خویش را با الهام از مضامین شاهنامه سرودند و همچون فردوسی نام خود را جاودانه ساختند. به طور مثال روند شرق شناسی در غرب و تلاش مستشرقان در معرفی آثار ادب فارسی موجب شد تا تنی چند از مهم‌ترین مستشرقان معروف به شناساندن [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] به اروپا همت گمارند.<ref> [https://www.historylib.com/books/2472 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||