۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مدرس افغانی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سيد ابوالحسن اصفهانى' به 'سيد ابوالحسن اصفهانى '
جز (جایگزینی متن - 'آقا ضياء عراقى' به 'عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ابوالحسن اصفهانى' به 'سيد ابوالحسن اصفهانى ') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
3. عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]؛ | 3. عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]]؛ | ||
4. سيد ابوالحسن | 4. [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] ؛ | ||
5. شيخ محمدحسين كاشف الغطا؛ | 5. شيخ محمدحسين كاشف الغطا؛ | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
هزاران نفر شاگرد ايشان در حوزه علميه قم بوده‌اند. بسيارى از طلاب پاكستان، عراق، افغانستان، سوريه، عربستان، كويت، لبنان و هندوستان از محضر ايشان كسب علم كرده‌اند. | هزاران نفر شاگرد ايشان در حوزه علميه قم بوده‌اند. بسيارى از طلاب پاكستان، عراق، افغانستان، سوريه، عربستان، كويت، لبنان و هندوستان از محضر ايشان كسب علم كرده‌اند. | ||
در حوزه علميه نجف، وى مورد توجه [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى ]]قرار مى‌گيرد و ايشان به او دستور مى‌دهد به افغانستان برود و به تدريس خود ادامه بدهد. مدرس نيز راهى افغانستان مى‌شود و 5 سال در آن‌جا تدريس مى‌كند. وى پس از بازگشت به نجف، به دستور سيد ابوالحسن | در حوزه علميه نجف، وى مورد توجه [[اصفهانی، ابوالحسن|[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] ]]قرار مى‌گيرد و ايشان به او دستور مى‌دهد به افغانستان برود و به تدريس خود ادامه بدهد. مدرس نيز راهى افغانستان مى‌شود و 5 سال در آن‌جا تدريس مى‌كند. وى پس از بازگشت به نجف، به دستور [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] ، دو سال در سامرا مشغول تدريس مى‌شود. وى بار ديگر به دستور [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] ، راهى افغانستان مى‌شود و به تدريس علوم اسلامى در زادگاه خويش مى‌پردازد. وى دو سال در آن‌جا به تدريس مى‌پردازد و پس از ارتحال [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] ، به نجف برمى‌گردد. حاصل اين دو سفر، تربيت بيش از 300 طلبه بود. | ||
وى بعد از سپرى نمودن عمرى با بركت در اعتلاى كلمة الله و خدمت به مكتب اهل بيت(ع) و تربيت هزاران شاگرد، سرانجام بر اثر بيمارى، در 21 ذى الحجه سال 1406ق برابر با 1365ش، در هشتاد سالگى، روح پاكش به لقاء الله پيوست. پيكرش بعد از تشييع باشكوه، در جوار حرم حضرت فاطمه معصومه(س)، در مقابل گلزار شهدا، در باغ بهشت به خاك سپرده شد. | وى بعد از سپرى نمودن عمرى با بركت در اعتلاى كلمة الله و خدمت به مكتب اهل بيت(ع) و تربيت هزاران شاگرد، سرانجام بر اثر بيمارى، در 21 ذى الحجه سال 1406ق برابر با 1365ش، در هشتاد سالگى، روح پاكش به لقاء الله پيوست. پيكرش بعد از تشييع باشكوه، در جوار حرم حضرت فاطمه معصومه(س)، در مقابل گلزار شهدا، در باغ بهشت به خاك سپرده شد. | ||