تداوم نقوش ساسانی در نگارگری مکتب شیراز: تفاوت میان نسخه‌ها

از آنچه امروزه به عنوان هنر ساسانی باقی مانده است، می توان به این مهم دست یافت که در پس این نقوش پر رمز و راز دنیایی از اندیشه که از ذهن اسطوره پرور مردمان آن دوره برخاسته آرمیده است. شالودۀ هنر ساسانی در زمان پادشاهی اردشیریکم ریخته شد. در هنر ساسانی تأکیدی صریح بر نظم، وضوح طرح و بخصوص قرینه سازی دیده می‌شود و اینکه کاربرد نقوش و ترکیب بندی ها همراه با معانی نمادین هستند، انکارناپذیر است. اگرچه می دانیم ک هنر ساسانی در طی جنگ هایش با روم، از فرهنگ غربی اقتباس داشته است؛ لیکن اساس هنر ساسانی را عناصر کهن ایرانی و آسیای غربی تشکیل می دادند. عناصری که از طریق رجوع به سنتهای هخامنشی احیا شده بودند. هنر ساسانی از برخی ویژگی های هنر پارتی نیز بهره گرفت و بدینسان باعث تداوم آن شد. باری عصر ساسانی شاهد مرحله‌ای با اهمیت از  تحول زیبایی شناسی ایرانی بود. دستاوردهای هنر این دوره از غرب تا آتلانتیک و از شرق تا چین نفوذ کرد و سپس تا دیرزمانی پس از انقراض سلسلۀ ساسانی نیز پایدار ماند. ارزش ها و سنت‌های ساسانی نه فقط از طریق آثار هنری بلکه همچنین با واسطۀ متون به دورۀ اسلامی رسید و پشتوانۀ غنی برای تحول بعدی ادبیات و هنرهای ایران به وجود آورد.<ref> [https://historylib.com/books/2772 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>