۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
سیاحتنامه اولیا چلبی: قسمت آذربایجان و تبریز: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =DSR۲۰۰۱/ذ۴۳الف۸ | | کد کنگره =DSR۲۰۰۱/ذ۴۳الف۸ | ||
| موضوع =سیر و سیاحت - قرن ۱۱ ق. آذربایجان,سیر و سیاحت - قرن ۱۱ ق. تبریز,خاطرات اولیاء چلبی، ۱۰۲۰ - ۱۰۹۰؟ق,سفرنامهها | | موضوع =سیر و سیاحت - قرن ۱۱ ق. آذربایجان,سیر و سیاحت - قرن ۱۱ ق. تبریز,خاطرات اولیاء چلبی، ۱۰۲۰ - ۱۰۹۰؟ق,سفرنامهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سیاحتنامه اولیا | '''سیاحتنامه اولیا چلبی: قسمت آذربایجان و تبریز'''، نوشته [[چلبی، اولیاء|محمد ظلى]] (1020-1090ق)، معروف به [[چلبی، اولیاء|اولیا چلبی]]، بزرگترین تاریخنگار، کاشف و جهانگرد امپراطوری عثمانی است. نویسنده، سیاحتنامهای دهجلدی به نام خود دارد که از بزرگترین آثار جغرافیای جهان اسلام شمرده میشود. این اثر فراهمآمده از سفرهای چهلساله اوست که بخش «آذربایجان و تبریز» آن به دست [[نخجوانی، حسین|حاج حسین نخجوانی]] (1352-1265ش)، به زبان فارسی ترجمه شده است. | ||
[[چلبی، اولیاء|چلپی]] در تحریر مشاهداتش به توصیف عمومی شهرها، تحلیل معنای نام و روایت تاریخچهاشان و عادات و عرف سکنه و اهالی، زیارتگاهها، محصولات، خوردنیها، نوشیدنیها، مشاهدات عجیب و غریب و زبان و مذهب مردم (از جمله، ایران) پرداخته است. [[نخجوانی، حسین|نخجوانی]] نخستین ترجمه از بخشی از سفرنامه ایران (آذربایجان و تبریز) را انجام داده است. ترجمههای دیگری نیز از بخش ایران سیاحتنامه انجام یافته است؛ داود بهلولی همه سفرهای سهگانه چلپی به ایران را با نام «ایران در سیاحتنامه چلبی»، در سال 1398ش، ترجمه کرده است. همچنین، فاروق کیخسروی، بخش مناطق کردنشین آن را سال 1364ش، با نام «کُرد در تاریخ همسایگان» به فارسی برگردانده است<ref>ر.ک: بهلولی، داود، صفحه چهارده</ref>. | [[چلبی، اولیاء|چلپی]] در تحریر مشاهداتش به توصیف عمومی شهرها، تحلیل معنای نام و روایت تاریخچهاشان و عادات و عرف سکنه و اهالی، زیارتگاهها، محصولات، خوردنیها، نوشیدنیها، مشاهدات عجیب و غریب و زبان و مذهب مردم (از جمله، ایران) پرداخته است. [[نخجوانی، حسین|نخجوانی]] نخستین ترجمه از بخشی از سفرنامه ایران (آذربایجان و تبریز) را انجام داده است. ترجمههای دیگری نیز از بخش ایران سیاحتنامه انجام یافته است؛ داود بهلولی همه سفرهای سهگانه چلپی به ایران را با نام «ایران در سیاحتنامه چلبی»، در سال 1398ش، ترجمه کرده است. همچنین، فاروق کیخسروی، بخش مناطق کردنشین آن را سال 1364ش، با نام «کُرد در تاریخ همسایگان» به فارسی برگردانده است<ref>ر.ک: بهلولی، داود، صفحه چهارده</ref>. | ||