تاریخ جهان: دیدگاه رادیکالی - مارکسیستی از نئاندرتال‌ها تا نئولیبرال‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

اما نخبگان حکومتی با ثروت و قدرت و دفاع ازمورخان محافظه کار که منعکس کنندۀ جهان بینی نخبگان گذشته و حال هستند تمایل به ارتقاء دیدگاه خاصی از تاریخ دارند. آن ها بر استمرار و سنت، اطاعت و انطباق، ملی گرایی و امپراتوری تأکید دارند. آن ها معمولا استثمار و خشونت ثروتمندان را کمرنگ می کنند و غالبا زندگی فقرا و مبارزات آن ها برای تغییر را نادیده می گیرند. با انجام این کار – با داشتن نگاهی گذرا به گذشته – آن ها اغلب نیروهای موتور تاریخ را از دست می دهند. از عمر این نوع حکومت‌های تاریخ سال‌های متمادی گذشته اما آن ها هنوز حاکم هستند. امپراتوری‌های امروز مانند امپراتوری‌های گذشته، جنگ های امپریالیستی امروز را به عنوان مدل‌های تمدن توسط هواداران نومحافظه کار خود دوباره مطرح کرده اند. اروپای قرون وسطی به عنوان نمونه‌ای از اقتصاد جدید «کلاسیک» که توسط بانکداران میلیونر مورد حمایت قرار می‌گیرد دوباره تفسیر شده است. انقلاب های بزرگ توسط «تجدیدنظرگرایان» که مایل به نوشتن درگیری‌های اجتماعی درخارج از تاریخ هستند، دوباره به عنوان کودتای صرف یا دعواهای جناحی تفسیر شده است. تلاش برای ساخت روایت‌های تاریخی در بین نظریه پردازان پست مدرن مورد پذیرش قرار نگرفته است – یعنی این که گذشته را توضیح دهیم تا بتوانیم امروز را درک کنیم و در آینده نیز تغییر ایجاد کنیم – آن ها استدلال می کنند که تاریخ هیچ ساختار، الگو یا معنایی ندارد. بعضی  اوقات این تئوری ها به عنوان «تحقیقات جدید» طراحی می شوند. مورخان برای جمع آوری داده‌های تحقیقات جدیدشان همیشه از اسناد بایگانی شده استفاده می کنند. این نوع تحقیق ممکن است برخی از تفسیرهای ما را تغییر دهد. با این حال نادر است که داده‌های جدید با یکسری جزئیات، پارادایم قدیمی را واژگون کند. چون بسیاری از تحقیقات مدرن، که در یک چارچوب پسامدرن قرار داده شده اند، صرفا ما را با قطعات جدا شده از اطلاعات رها می کنند. اثر این ایده‌های مدرن این است که ما را به لحاظ ذهنی غیر فعال می سازد و حتی از لحاظ سیاسی، بینشی بی طرف به ما می دهد. از سوی دیگر، کار اصلی مورخ، مقدس کردن کلیات در میان خواص، الگویی درمیان جزئیات، جهت دهی به تحقیقات درمیان هرج و مرج حوادث، پیکان های توسعۀ تاریخ در میان چرخه‌های بازتولید آن است. این همان سنتی است که در این کتاب جای گرفته است. این کتاب سنتی متفاوت را در پی دارد. تاریخ نه تنها توسط سیاستمداران و نظامی ها شکل می‌گیرد؛ بلکه پیامد آن این است که اگر مردم عادی خود را سازماندهی و به صورت جمعی کار کنند، آن ها نیز می توانند تاریخ را شکل دهند. این روایتی است که در این کتاب آشکار شده است. این کتاب با یک سری مقالات آنلاین که در یک وب سایت چپ در بین سال‌های 2010 تا 2012 منتشر می شد، آغاز شد. شش سال بعد، این متن به شکل بسیار گسترده‌ای در این کتاب منتشر شد.<ref> [https://www.historylib.com/books/2756 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>