پرش به محتوا

انوری، حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۱: خط ۶۱:
وی از سال ۱۳۴۱ به جمع مؤلفان لغت‌نامۀ دهخدا پیوست و تا سال ۱۳۵۶ تألیف و تدوین بخش‌هایی از حرف «الف» (ام – انسحاب / انسحاج – ای‌یون <مشترک>)، حرف «ب» (بختیار – برآمدگی <مشترک>)، حرف «ر» (رودگران – روشن‌روان <مشترک>)، حرف «ک» (کف – کلمبه <مشترک>)، حرف «م» (موفق شدن – مویینه‌فروش <مشترک> / مهم – می‌ینز <مشترک>) و حرف «ی» (ی – یافتجه <مشترک> / یافتن – یعافیر <مشترک>) لغت‌نامه را به انجام رساند.
وی از سال ۱۳۴۱ به جمع مؤلفان لغت‌نامۀ دهخدا پیوست و تا سال ۱۳۵۶ تألیف و تدوین بخش‌هایی از حرف «الف» (ام – انسحاب / انسحاج – ای‌یون <مشترک>)، حرف «ب» (بختیار – برآمدگی <مشترک>)، حرف «ر» (رودگران – روشن‌روان <مشترک>)، حرف «ک» (کف – کلمبه <مشترک>)، حرف «م» (موفق شدن – مویینه‌فروش <مشترک> / مهم – می‌ینز <مشترک>) و حرف «ی» (ی – یافتجه <مشترک> / یافتن – یعافیر <مشترک>) لغت‌نامه را به انجام رساند.


او در سال ۱۳۵۹ دوباره به مؤسسۀ لغت‌نامه بازگشت و به تألیف لغت‌نامۀ بزرگ فارسی مشغول شد و تا ۱۳۷۳ش بخش‌هایی از «الف» (ال – امسالین) را تألیف کرد. در ۱۳۷۳ش گروهی گرد آورد و تألیف فرهنگ بزرگ سخن را آغاز کرد. این فرهنگ در سال ۱۳۸۱ش به پایان رسید. از آن پس فرهنگ‌های دیگری بر پایۀ فرهنگ بزرگ سخن تألیف کرد. او در سال ۱۳۷۸ به‌عنوان چهرۀ ماندگار برگزیده شد و در سال ۱۳۸۲ عضو پیوستۀ فرهنگستان و زبان و ادب فارسی شد.  
او در سال ۱۳۵۹ دوباره به مؤسسۀ لغت‌نامه بازگشت و به تألیف لغت‌نامۀ بزرگ فارسی مشغول شد و تا ۱۳۷۳ش بخش‌هایی از «الف» (ال – امسالین) را تألیف کرد. در ۱۳۷۳ش گروهی گرد آورد و تألیف فرهنگ بزرگ سخن را آغاز کرد. این فرهنگ در سال ۱۳۸۱ش به پایان رسید.<ref> [https://srb.iau.ir/efarsi/fa/page/8060 ر.ک: واحد علوم و تحقیقات مرکز زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد]</ref> از آن پس فرهنگ‌های دیگری بر پایۀ فرهنگ بزرگ سخن تألیف کرد. او در سال ۱۳۷۸ به‌عنوان چهرۀ ماندگار برگزیده شد و در سال ۱۳۸۲ عضو پیوستۀ فرهنگستان و زبان و ادب فارسی شد.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/author/221279 ر.ک: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] </ref>


==سوابق علمی و اجرایی==
==سوابق علمی و اجرایی==