پرش به محتوا

داوری اردکانی، رضا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
|کد مؤلف =AUTHORCODE10596AUTHORCODE}}
|کد مؤلف =AUTHORCODE10596AUTHORCODE}}


'''رضا داوری‌اردکانی''' (متولد 1312ش)، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستهٔ گروه فلسفهٔ دانشگاه تهران است. داوری اردکانی از بدو تأسیس فرهنگستان علوم عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است و از سال ۱۳۷۷، ریاست این فرهنگستان را بر عهده دارد. او بیش از هفتاد عنوان کتاب در حوزه‌های مختلف فکر و اندیشه و علم منتشر کرده و از چهره‌های شاخص در حوزهٔ نظریه‌پردازی فرهنگی و علمی و اندیشهٔ فلسفی ایران به‌شمار می‌آید. بسیاری او را فیلسوف فرهنگ نام نهاده اند.
'''رضا داوری‌اردکانی''' (متولد 1312ش)، فیلسوف و متفکر ایرانی و استاد بازنشستهٔ گروه فلسفهٔ دانشگاه تهران است. داوری اردکانی از بدو تأسیس فرهنگستان علوم عضو پیوستهٔ فرهنگستان علوم است و از سال ۱۳۷۷ش، ریاست این فرهنگستان را بر عهده دارد. او بیش از هفتاد عنوان کتاب در حوزه‌های مختلف فکر و اندیشه و علم منتشر کرده و از چهره‌های شاخص در حوزهٔ نظریه‌پردازی فرهنگی و علمی و اندیشهٔ فلسفی ایران به‌شمار می‌آید. بسیاری او را فیلسوف فرهنگ نام نهاده اند.


==ولادت==
==ولادت==
خط ۵۱: خط ۵۱:
او تحصیلات ابتدایی تا پایان دوره اول متوسطه در در اردکان یزد به مدرسه رفت. سپس به اصفهان رفت و دوران نوجوانی و جوانی خود را در آنجا گذراند و در ۱۳۳۰ خورشیدی از دانشسرای مقدماتی اصفهان دیپلم گرفت و در همان سال در وزارت فرهنگ استخدام شد و چند سال در مدارس شهرهای اردکان، اراک، قم و تهران تدریس کرد.
او تحصیلات ابتدایی تا پایان دوره اول متوسطه در در اردکان یزد به مدرسه رفت. سپس به اصفهان رفت و دوران نوجوانی و جوانی خود را در آنجا گذراند و در ۱۳۳۰ خورشیدی از دانشسرای مقدماتی اصفهان دیپلم گرفت و در همان سال در وزارت فرهنگ استخدام شد و چند سال در مدارس شهرهای اردکان، اراک، قم و تهران تدریس کرد.


وی در طول سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ش برای فراگیری مقدمات علوم دینی اسلامی به مدرسه صدر اصفهان رفت و بعد از آن تحصیلات خود را در رشته فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران تا درجه دکتری ادامه داد و در ۱۳۴۶ش از رساله خود با عنوان «حکمت عملی افلاطون و ارسطو و تأثیر آن در فلسفه سیاسی فارابی» به راهنمایی دکتر یحیی مهدوی دفاع کرد.
وی در طول سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ش برای فراگیری مقدمات علوم دینی اسلامی به مدرسه صدر اصفهان رفت و بعد از آن تحصیلات خود را در رشته فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران تا درجه دکتری ادامه داد و در ۱۳۴۶ش از رساله خود با عنوان «حکمت عملی افلاطون و ارسطو و تأثیر آن در فلسفه سیاسی فارابی» به راهنمایی دکتر [[مهدوی، یحیی|یحیی مهدوی]] دفاع کرد.


از استادان او می‌توان به بدیع الزمان فروزانفر، محمد فاضل تونی، سید کاظم عصار، غلام حسین صدیقی، یحیی مهدوی، علی اکبر سیاسی، محمدباقر هوشیار، صدیق اعلم، مظفر بقایی، جلالی، محسن هشترودی و احمد فردید اشاره کرد.
از استادان او می‌توان به [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]]، [[فاضل تونی، محمدحسین|محمدحسین فاضل تونی]]، [[عصار، سید محمدکاظم|سید محمدکاظم عصار]]، [[صدیقی، غلامحسین|غلامحسین صدیقی]]، [[مهدوی، یحیی|یحیی مهدوی]]، [[علی‌اکبر سیاسی]]، [[محمدباقر هوشیار]]، [[صدیق اعلم]]، [[مظفر بقایی]]، جلالی، محسن هشترودی و [[فردید، سید احمد|سید احمد فردید]] اشاره کرد.


داوری اردکانی پس از پایان تحصیل در ۱۳۴۶ش از آموزش و پرورش به دانشگاه تهران منتقل شد و شروع به خدمت به عنوان عضو هیأت علمی این دانشگاه کرد. او در طول سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ش در دانشگاه سوربن پاریس، در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ش در انگلیس و در سال‌های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۰ش در دانشگاه جان هاپکینز آمریکا به مطالعه و پژوهش پرداخت.
داوری اردکانی پس از پایان تحصیل در ۱۳۴۶ش از آموزش و پرورش به دانشگاه تهران منتقل شد و شروع به خدمت به عنوان عضو هیأت علمی این دانشگاه کرد. او در طول سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۵۱ش در دانشگاه سوربن پاریس، در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ش در انگلیس و در سال‌های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۰ش در دانشگاه جان هاپکینز آمریکا به مطالعه و پژوهش پرداخت.