۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
جمهوری تاجیکستان پاره‌ی تن ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ل های ' به 'ل‌های '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ل های ' به 'ل‌های ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
مرزهای کنونی تاجیکستان، در جنوب شرقی آسیای مرکزی، همه ی سرزمین های تاجیک نشین را در بر نمی گیرد و سمرقند، بخارا، خوارزم و خیوه از سرزمین های ایرانی نبار تاجیک نشین، در ازبکستان واقع شده اند. تاجیکستان کشوری با طبیعتی گوناگون، مناطق مرتفع و گیاهان و جانوران کمیاب است. بیشت از 90 درصد سرزمین جمهوری تاجیکستان کوهستانی است و از کوه های بلندی که با برف و | مرزهای کنونی تاجیکستان، در جنوب شرقی آسیای مرکزی، همه ی سرزمین های تاجیک نشین را در بر نمی گیرد و سمرقند، بخارا، خوارزم و خیوه از سرزمین های ایرانی نبار تاجیک نشین، در ازبکستان واقع شده اند. تاجیکستان کشوری با طبیعتی گوناگون، مناطق مرتفع و گیاهان و جانوران کمیاب است. بیشت از 90 درصد سرزمین جمهوری تاجیکستان کوهستانی است و از کوه های بلندی که با برف و یخچال‌های ابدی پوشیده شده اند تشکیل شده است. | ||
پیوستن تاجیکستان همچون پاره‌ای از تن ایران به پیکره ی زمین، آرزوی دیرین هردو سو بوده است. فرایند استقلال تاجیکستان، در میانه ی دهه ی 1990 با جنگ داخلی همراه بود. ایرانیان و تاجیکان نسبت به هم حسی نوستالژیک دارند؛ زمزمه ی «بوی جوی مولیان» [[رودکی، جعفر بن محمد|رودکی]] آرزوی دیدار هر دو ملت را در سر می پروراند. مردمان هر دو سوی آمویه، خواهان گسترش روابط هستند. تاجیکستان پاره ی تن ایران و بخشی از سرچشمه ی فرهنگ و تمدن ایران و زبان فارسی از ورارودان است و خراسان بزرگ نیز پیوند دهنده ی هردو سوی آمویه. | پیوستن تاجیکستان همچون پاره‌ای از تن ایران به پیکره ی زمین، آرزوی دیرین هردو سو بوده است. فرایند استقلال تاجیکستان، در میانه ی دهه ی 1990 با جنگ داخلی همراه بود. ایرانیان و تاجیکان نسبت به هم حسی نوستالژیک دارند؛ زمزمه ی «بوی جوی مولیان» [[رودکی، جعفر بن محمد|رودکی]] آرزوی دیدار هر دو ملت را در سر می پروراند. مردمان هر دو سوی آمویه، خواهان گسترش روابط هستند. تاجیکستان پاره ی تن ایران و بخشی از سرچشمه ی فرهنگ و تمدن ایران و زبان فارسی از ورارودان است و خراسان بزرگ نیز پیوند دهنده ی هردو سوی آمویه. | ||