۱۱۱٬۴۸۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می چ' به ' میچ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می خ' به ' میخ') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در اشعار او، در میان آرایههای بیانی، انواع تشبیه بارزتر و چشمگیرتر است و در بدیع لفظی، انواع جناس و در بدیع معنوی، انواع تلمیحات بیشترین کاربرد را دارد. ترکیبات زیبا در کنار اشعار نو و زیبا از دیگر ویژگیهای ممتاز اوست. همچنین بهنظر میرسد که آرایههای بهکارگرفته شده، همان آرایههای متداول و شناخته شده سبک خراسانی و حتی پارهای از آرایههای سبک عراقی و هندی است که به برخی از آنها، اشاره میشود: | در اشعار او، در میان آرایههای بیانی، انواع تشبیه بارزتر و چشمگیرتر است و در بدیع لفظی، انواع جناس و در بدیع معنوی، انواع تلمیحات بیشترین کاربرد را دارد. ترکیبات زیبا در کنار اشعار نو و زیبا از دیگر ویژگیهای ممتاز اوست. همچنین بهنظر میرسد که آرایههای بهکارگرفته شده، همان آرایههای متداول و شناخته شده سبک خراسانی و حتی پارهای از آرایههای سبک عراقی و هندی است که به برخی از آنها، اشاره میشود: | ||
*تشبیه: یکی از انواع صنایع ادبی که در دیوان صباحی به چشم میخورد، آرایه بیان است. در این صنعت، تشبیه چشمگیرترین آرایه یا شگرد هنری را به خود اختصاص داده است. بیشتر تشبیهاتی که او بهکار گرفته، محسوس به محسوس و گاه محسوس به معقول است، که اغلب کلیشهای است و میتوان گفت تشبیهات از نوع تشبیه قریب و زاویه تشبیه تنگ است و وجه شبه آن خیلی زود دریافت میشود. برای نمونه، وقتی صباحی | *تشبیه: یکی از انواع صنایع ادبی که در دیوان صباحی به چشم میخورد، آرایه بیان است. در این صنعت، تشبیه چشمگیرترین آرایه یا شگرد هنری را به خود اختصاص داده است. بیشتر تشبیهاتی که او بهکار گرفته، محسوس به محسوس و گاه محسوس به معقول است، که اغلب کلیشهای است و میتوان گفت تشبیهات از نوع تشبیه قریب و زاویه تشبیه تنگ است و وجه شبه آن خیلی زود دریافت میشود. برای نمونه، وقتی صباحی میخواهد از عدالت ممدوح خویش سخن به میان آورد، جهان را به بقعهای و سرزمینی تشبیه میکند که ممدوح، عدالت خویش را به پاسبانی و محافظت میگمارد: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|'' گیتی چو بقعهای و بر آن عدل او حصار ''|2='' مردم چو گلهای و بر آن حفظ او شبان''<ref>ر.ک: همان104- 105</ref>}} | {{ب|'' گیتی چو بقعهای و بر آن عدل او حصار ''|2='' مردم چو گلهای و بر آن حفظ او شبان''<ref>ر.ک: همان104- 105</ref>}} |