۱۰۶٬۴۱۷
ویرایش
تجريد الاعتقاد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'فوق العاده ' به 'فوق‌العاده '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فوق العاده ' به 'فوق‌العاده ') |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
تجريد الاعتقاد، به جهت روى‌كرد خاص آن به فلسفه و كلام، نقطه عطفى در تاريخ كلام محسوب مى‌شود. خواجه، در اين كتاب، ميان فلسفه مشايى و كلام شيعى، تلفيقى به وجود آورده كه سبب نزدیکى هر چه بيشتر فلسفه و كلام، در ميان متفكران شيعه، شده است. برخى از مباحث اين كتاب، به گونه‌اى است كه مبنا بودن آن را براى جريانات فكرى مهمى همچون حكمت متعاليه، موجه مى‌سازد. | تجريد الاعتقاد، به جهت روى‌كرد خاص آن به فلسفه و كلام، نقطه عطفى در تاريخ كلام محسوب مى‌شود. خواجه، در اين كتاب، ميان فلسفه مشايى و كلام شيعى، تلفيقى به وجود آورده كه سبب نزدیکى هر چه بيشتر فلسفه و كلام، در ميان متفكران شيعه، شده است. برخى از مباحث اين كتاب، به گونه‌اى است كه مبنا بودن آن را براى جريانات فكرى مهمى همچون حكمت متعاليه، موجه مى‌سازد. | ||
ويژگى ديگر اين كتاب، اختصار | ويژگى ديگر اين كتاب، اختصار فوق‌العاده آن است. خواجه نصير، در بسيارى از كتاب‌هاى خود از جمله «[[رسالة قواعد العقائد|قواعد العقائد]]» و «[[اوصاف الاشراف]]» و حتی «[[الإشارات و التنبيهات مع المحاكمات|شرح الاشارات]]» و «[[أساس الاقتباس]]»، بنا را بر اختصار گذاشته بوده، ولى اين خصوصيت، در تجريد، به حدى است كه شمس‌الدين، محمود اصفهانى، آن را از الغاز (چيستان‌ها) به حساب آورده است. | ||
ديگر ويژگى اين كتاب، آن است كه در آن، بر خلاف ديگر كتاب‌هاى كلامى پيشين، مبحث معاد، بعد از مبحث نبوت آمده است. پيش از خواجه، بحث معاد، به سبب ارتباط بحث وعد و وعيد و ثواب و عقاب با صفات حق تعالى و به ويژه بحث عدل خداوند، قبل از نبوت و امامت مطرح مى‌گرديد، اما در تجريد، مباحث نبوت و امامت ارتباط نزدیکى با مباحث عدل الهى پيدا نكرده و توجه خواجه در آنها بر خلاف پيشينيانش، بيشتر معطوف به لطف الهى است. به هر حال، اين ابتكار خواجه، در تنظيم مباحث كلامى اماميه، در ساختار كتاب‌هاى كلامى بعد از او تأثير فراوان نهاد. | ديگر ويژگى اين كتاب، آن است كه در آن، بر خلاف ديگر كتاب‌هاى كلامى پيشين، مبحث معاد، بعد از مبحث نبوت آمده است. پيش از خواجه، بحث معاد، به سبب ارتباط بحث وعد و وعيد و ثواب و عقاب با صفات حق تعالى و به ويژه بحث عدل خداوند، قبل از نبوت و امامت مطرح مى‌گرديد، اما در تجريد، مباحث نبوت و امامت ارتباط نزدیکى با مباحث عدل الهى پيدا نكرده و توجه خواجه در آنها بر خلاف پيشينيانش، بيشتر معطوف به لطف الهى است. به هر حال، اين ابتكار خواجه، در تنظيم مباحث كلامى اماميه، در ساختار كتاب‌هاى كلامى بعد از او تأثير فراوان نهاد. | ||