سفرنامه دکتر اوئیلز به ممالک ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

اروپائیان بر اساس دلایل مختلف مانند انگیزه‌های سیاسی، سیاحت و ماجراجویی، تجارت و بازرگانی و انگیزه‌های اعتقادی و مذهبی، زبان شناسی و تحقیقات علمی به سیر و سیاحت در ایران می‌پرداختند. تعداد سیاحانی که در دوره‌های تاریخی مختلف به ایران آمده‌اند متفاوت است؛ در دوره‌ی قاجار 48 نفر و در دوره‌ی پهلوی 12 نفر، در دوره‌ی صفویه 3 نفر و در دوره‌ی زندیه تنها یک نفر به ایران آمده‌اند. ورود تعداد زیاد سیاحان به ایران در عصر قاجار حائز اهمیت است. سیاحان اروپایی علاوه بر مأموریت‌های پنهان سیاسی خود، وظیفه‌ی ایجاد روابط تجاری و همچنین اطلاعات منحصر به فردی درباره‌ی اوضاع جغرافیایی، تاریخی، اجتماعی و اقتصادی ایران ارائه می‌دادند و این گزارش‌ها در قالب سفرنامه، بعدها در سیاست گذاری دولت‌های اروپایی نسبت به ایران مورد استفاده قرار می گرفت. این سفرنامه‌ها اطلاعات ارزنده‌ای درباره‌ی شهرها و اوضاع جغرافیایی و اقتصادی و فرهنگی ارائه می‌دادند. سفرنامه‌ی حاضر نیز از جمله سفرنامه‌های مهم دوره‌ی قاجار به شمار می‌رود که توسط پزشکی به نام اوئیلز به نگارش در آمده است. تنها منبعی که دکتر اوئیلز را معرفی می‌کند همین اثر خود اوست. وی تحت عنوان پزشک، هم زمان با پادشاهی [[ناصرالدین ‌شاه قاجار|ناصرالدین شاه]] و ولی عهدی مظفرالدین میرزا وارد جامعه‌ی ایران شد و پس از مراجعت به کشور خود، مشاهدات و شنیده‌های خویش را در سال 1305 در قالب سفرنامه نگاشته و در لندن به چاپ رسانید.<ref> [https://historylib.com/books/2582 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>